ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΧΡΙΣΜΑΤΟΣ

ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΧΡΙΣΜΑΤΟΣ

Χρῖσμα εἶναι τό μυστήριο, δια του ὁποίου ὁ βαπτισμένος ἀφοῦ 'βγει ἀπό τήν κολυμβήθρα ἀμέσως χρίεται μέ τό Ἅγιο Μύρο καί ἔτσι λαμβάνει τά χαρίσματα του Ἁγίου Πνεύματος. Πρόκειται γιά πραγματική ἐπιφοίτηση του Ἁγίου Πνεύματος ὅπως τήν Πεντηκοστή. Τό Χρῖσμα εἶναι ἡ χειροτονία τῶν λαϊκῶν (γενική Ἱερωσύνη).

Θεία σύσταση: «ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, καθώς εἶπεν ἡ γραφή, ποταμοί ἐκ τῆς κοιλίας αὐτοῦ ρεύσουσιν ὕδατος ζῶντος. Τοῦτο δέ εἶπε περί τοῦ Πνεύματος οὐ ἔμελλαν λαμβάνειν οἱ πιστεύοντες εἰς αὐτόν» (Ἴωαν. ζ' 38-39). Εἶπε δηλαδή ὁ  Κύριος ότι, όσοι θα πίστευαν σ΄ Αυτόν, θα έπαιρναν το Άγιο Πνεύμα. Αυτό δε ακριβώς το Άγιο Πνεύμα χορηγείται με το Μυστήριο του Χρίσματος.  «προσηύξαντο περί αὐτῶν ὅπως λάβωσι Πνεῦμα Ἅγιον. ούπω γάρ ἦν ἐπ' οὐδενί αὐτῶν ἐπιπεπτωκός, μόνον δέ βεβαπτισμένοι ὑπῆρχον εἰς τό ὄνομα του Κυρίου Ἰησοῦ. τότε επετίθουν τάς χεῖρας ἐπ' αὐτούς, καί ἐλάμβανον Πνεῦμα Ἅγιον». (Πραξ. 8, 15-17) «εἶπε πρός αὐτούς. εἰ Πνεῦμα Ἅγιον ἐλάβετε πιστεύσαντες; οἱ δέ εἶπον πρός αὐτόν. ἀλλ' οὐδέ εἰ Πνεῦμα Ἅγιον ἐστίν ἠκούσαμεν… ἀκούσαντες δέ ἐβαπτίσθησαν εἰς τό ὄνομα του Κυρίου Ἰησοῦ. καί ἐπιθέντος αὐτοῖς του Παύλου τάς χεῖρας ἦλθε τό Πνεῦμα τό Ἅγιον ἐπ' αὐτούς, ἐλάλουν τέ γλώσσαις  καί προεφήτευον». (Πραξ. 19,2-6)

Αἰσθητά σημεῖα: α) τό Ἅγιο Μύρο, β) ἡ χρίση τῶν μελῶν του σώματος, γ)οἱ λόγοι «σραγις δωρεᾶς Πνεύματος Ἁγίου Ἀμήν», καί δ) ἡ εὐχή.

Μεταδιδόμενη Χάρη: Δία του μυστηρίου του Χρίσματος μεταδίδονται τά χαρίσματα του Ἁγίου Πνεύματος.

Χωρία ἐκ Π. Διαθ. 1)«εκχεώ ἀπό του πνεύματός μου ἐπί πᾶσαν σάρκα» (Ιωήλ 3, 1),  2)«…ἀναπαύσεται ἐπ' αὐτόν πνεῦμα Θεοῦ, σοφίας καί συνέσεως, πνεῦμα βουλῆς καί ἰσχύος, πνεῦμα γνώσεως καί εὐσεβείας. ἐμπλήσει αὐτόν πνεῦμα φόβου Θεοῦ»(Ησ 11,2-3), 3)«…θά χρισθοῦν μέ μύρο. Ἡ ἀπόφαση αὐτή θά εἶναι γιά ὅλα τά ἔθνη» (Ησ 25,6-7), 4)«καί σεῖς θά ὀνομασθεῖτε ἱερεῖς Κυρίου καί λειτουργοί Θεοῦ»(Ἦσα 61,1-2,3) 5) «τό Πνεῦμα σου τό Ἅγιον μή ἀντανέλης ἄπʼ ἐμοῦ» (Ψάλμ. 50)

Ἐκ τῆς Κ. Διαθ. 1)«ὁ δέ καρπός του Πνεύματος ἐστίν ἀγάπη, χαρά, εἰρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, ἀγαθοσύνη, πίστις, πραότης, ἐγκράτεια»(Γαλ. 5,22), 2) «ὑμεῖς δέ γένος ἐκλεκτόν, βασίλειον ἱεράτευμα, ἔθνος ἅγιον, λαός εἰς περιποίησιν, ὅπως τάς ἀρετάς ἐξαγγείλητε του ἐκ σκότους ὑμᾶς καλέσαντος εἰς τό θαυμαστόν αὐτοῦ φῶς»(Α'Πέτρ 2,9), 3) «Διαιρέσεις δέ χαρισμάτων εἰσί, τό δέ αὐτό Πνεῦμα» (Α'Κορ 12, 4)   4) καί γάρ ἐν ἑνί Πνεύματι ἡμεῖς πάντες εἰς ἐν σῶμα ἐβαπτίσθημεν, εἴτε Ἰουδαῖοι εἴτε Ἕλληνες, εἴτε δοῦλοι εἴτε ἐλεύθεροι, καί πάντες εἰς ἐν Πνεῦμα ἐποτίσθημεν» «καί γάρ τό σῶμα οὐκ ἔστιν ἐν μέλος, ἀλλά πολλά». (Α'Κορ 12,13-14) 5)«ὁ δέ βεβαιῶν ἡμᾶς σύν ὑμῖν εἰς Χριστόν καί χρίσας ἡμᾶς Θεός, ὁ καί σφραγισάμενος ἡμᾶς καί δούς τόν ἀρραβῶνα του Πνεύματος ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν».(Β'Κορ. 1, 21-22), 6)«καί ὑμεῖς χρῖσμα ἔχετε ἀπό του Ἁγίου(του Χριστοῦ), καί οἰδατε πάντα»(Α'Ιωαν. 2,20)&(2,27), 7) «καί μή λυπῆτε τό Πνεῦμα τό Ἅγιόν του Θεοῦ, ἐν ὧ ἐσφραγίσθητε εἰς ἡμέραν ἀπολυτρώσεως». (Ἐφεσίους 4,30), 8)«οὐκ οἴδατε ὅτι ναός Θεοῦ ἐστέ καί τό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ οἰκεῖ ἐν ὑμίν;» (Ἅ΄Κορινθ. 3,16)

• «Οἱ ἰδιότητες πού ἀποτυπώνονται πάνω μας ὡς δωρεά μέ τό μυστήριο τοῦ Χρίσματος συμπυκνώνονται στίς ἕξης τρεῖς: βασιλίας-ἱερέας-προφήτης». (π. Βασίλειος Θερμός, τό ξεχασμένο μυστήριο σελ. 36)

• Πῶς γνωρίζει κάποιος ὅτι ἐργάζεται γιά τή διατήρηση τοῦ δώρου τοῦ Χρίσματος; Τηρώντας τίς ἐντολές τοῦ Χριστοῦ: «Τό ἐκθαμβωτικόν Φῶς τῆς Θεότητος ἀντανακλᾶται ἐπί τοῦ ἐπιπέδου ἠμων ὑπό μορφήν ἐντολῶν» (Αρχ. Σωφρονίου, Περί προσευχῆς,1993, σελ.179) 

• «ὀνομαζόμαστε Χριστιανοί ἐπειδή χριόμαστε μέ ἔλαιο Θεοῦ»(Θεοφ. Ἀντ'.)

• «Στό Χρῖσμα τῆς Πεντηκοστῆς τό Ἅγιο Πνεῦμα κατέρχεται πάνω μας καί σκηνώνει μέσα μας ὡς τό προσωπικό δῶρο του Χριστοῦ ἀπό τόν Πατέρα Του» (Αλεξ. Σμέμαν )

• «Τό χάρισμα του καθενός ὑπάρχει χάριν τῶν ἄλλων. Τό Πνεῦμα εἶναι ὁ πνευματικός δεσμός μεταξύ τῶν ἀνθρώπων, ἡ ἑνοποιοῦσα δύναμη πού ἑνώνει τό σύνολο, ἡ δύναμη συνοχῆς στήν κοινότητα»(Δημ. Στανιλοάε).

Τό Χρῖσμα ἐπαναλαμβάνεται μόνο ὅταν ἐπιστρέψει κάποιος ἀπό αἵρεση.

 

από το κατηχητικό των ενηλίκων Δευτέρα 5-11-2012