Επικήδειος λόγος Αθανασίου Μπιλιανού εκπαιδευτικού.
Ψαλῶ
τῷ Θεῷ μου ἕως ὑπάρχω (Ψαλμ. ρμε΄ 2).
Αὐτὴ ὑπῆρξε, σεβαστοὶ
Πατέρες καὶ ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, ἡ παρακαταθήκη ποὺ ἄφησε πίσω του ὁ μακαρία τῇ
λήξει μέγας ἱεροψάλτης τῆς τῶν Πατρέων Ἐκκλησίας Βασίλειος Πρόγκας. Γέννημα
θρέμμα τῆς Ἀχαϊκῆς γῆς, ἀνατράφηκε καὶ ζυμώθηκε πνευματικὰ στὴ μυστηριακὴ καὶ
λειτουργικὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας. Ἀπὸ μικρὸς διακρίθηκε γιὰ τὸ χάρισμα τῆς
καλλιφωνίας του, τὸ ὁποῖο καλλιέργησε καὶ ἐξέλιξε κοντὰ στὸν φημισμένο δάσκαλο τῆς
ψαλτικῆς τέχνης Παναγιώτη Μακρυγιάννη, τὸν μετέπειτα ἀδελφὸ τῶν ἱερῶν Μονῶν Ὀμπλοῦ
καὶ Φιλοθέου τοῦ Ἁγίου Ὄρους, μοναχὸ Πανάρετο.
Ὁ
μακαριστὸς Βασίλειος ὑπῆρξε ἄξιος διάδοχος τῶν μεγάλων ἱεροψαλτῶν τῆς Πάτρας,
συνεχίζοντας τὴ μακραίωνη παράδοση τῆς πόλης, ἡ ὁποία ὑπηρετεῖ καὶ ἀναδεικνύει
τὴν πλούσια καὶ ζωογόνο μουσικὴ καὶ ἐκκλησιαστική μας κληρονομιά. Ἐλάμπρυνε καὶ
ἐκόσμησε ὁ Βασίλειος τὸ ἀναλόγιο πολλῶν ἱερῶν ναῶν τῆς Μητροπόλεως Πατρῶν.
Μεταξὺ ἄλλων, χρημάτισε πρωτοψάλτης στὴν Ἁγία Παρασκευὴ Πατρῶν, στὸν Ἅγιο
Βασίλειο Βραχναιίκων, στὸν Ἅγιο Χαράλαμπο Τσουκαλαιίκων καὶ στὸν Ἅγιο Κοσμᾶ
Καμινίων, ἐνῶ σταθμὸ ἀποτέλεσε ἡ προσφορά του γιὰ πέντε χρόνια στὸ ἀριστερὸ ἀναλόγιο
τοῦ καθεδρικοῦ Ναοῦ τῆς Εὐαγγελίστριας. Ἀναμφίβολα, κορυφαία στιγμὴ στὴν
πλούσια καὶ πολυετὴ ψαλτική του διακονία ὑπῆρξε ἡ ἐκλογὴ καὶ ἀνάδειξή του ὡς
Προέδρου τοῦ Συλλόγου Ἱεροψαλτῶν Πατρῶν καὶ περιχώρων "Ἅγιος Ἰωάννης ὁ
Δαμασκηνός", θέση ποὺ διατήρησε γιὰ τρεῖς συνεχεῖς θητεῖες.
Αἴνεσιν
Κυρίου λαλήσει τὸ στόμα μου (Ψαλμ. ρμδ΄ 21).
Ὁ λόγος τοῦ ψαλμῳδοῦ βρῆκε πιστὴ ἐφαρμογὴ στὸν
ἀοίδιμο Βασίλειο, ὁ ὁποῖος γιὰ ἑξῆντα καὶ πλέον χρόνια ὕμνησε καὶ ἐδόξασε τὸν
Θεό, τίμησε καὶ ὑπηρέτησε μὲ μοναδικὴ ἀφοσίωση τὴν Ἁγία Του Ἐκκλησία.
Ἀξέχαστες
θὰ μείνουν οἱ παραινέσεις τοῦ Βασιλείου πρὸς τοὺς νέους ψαλμῳδοὺς γιὰ τὸ λιτὸ
καὶ ταυτόχρονα μεγαλοπρεπὲς ὕφος ποὺ καλοῦνταν νὰ ἀκολουθήσουν στὴ διακονία
τους, ἐνῶ μνημειώδης ὑπῆρξε ἡ ἀποστροφή του «δὲν ἀντιδικῶ μὲ συναδέλφους»,
δίνοντας στὶς νεότερες γενιὲς τῶν ἱεροψαλτῶν τὸ μήνυμα γιὰ ἀνιδιοτελὴ καὶ μὴ ἀνταγωνιστικὴ
προσφορὰ στὸ ἱερὸ ἀναλόγιο.
Ἀναμφισβήτητα,
ὁ μακαριστὸς Βασίλειος εὐεργετήθηκε ἀπὸ τὴ ζωή, ἔχοντας ὡς μοναδικὴ καὶ
ξεχωριστὴ συνοδοιπόρο τοῦ βίου του τὴν ἀξιαγάπητη καὶ τόσο προσφιλὴ σὲ ὅλους
Μαρία, μὲ τὴν ὁποία ἀπέκτησαν δύο παιδιά, τὴ Λένα καὶ τὸν Χρῆστο. Ὁ καλὸς Θεὸς
νὰ τοὺς δίνει παρηγοριὰ καὶ κουράγιο, ἐνθυμούμενοι πὼς ὁ Βασίλειος ἀφήνει πίσω του
ἀγαθὴ μνήμη σὲ ὅσους βρέθηκαν κοντά του. Ὅλοι, ἐπίσης, θὰ θυμοῦνται μὲ
νοσταλγία τὸ πηγαῖο χιοῦμορ καὶ τὴ μοναδικὴ ἁπλότητά του, ποὺ ἔκανε τοὺς πάντες
νὰ τὸν ἀγαποῦν καὶ νὰ τὸν χαίρονται.
Σεβαστοὶ
πατέρες καὶ ἀγαπητοὶ ἀδελφοί.
Προπέμπουμε
σήμερα στὴν αἰωνιότητα ἕνα πιστὸ τέκνο καὶ ἄξιο διάκονο τῆς Ἐκκλησίας, ἔχοντας
στὴ σκέψη μας τὴν ἀνεπανάληπτη εὐχὴ "μακαρία καὶ αἰωνία ἡ μνήμη του".
Ὁ τῶν νεκρῶν καὶ ζώντων Κύριος νὰ ἀναπαύῃ τὴν ψυχὴ τοῦ μακαριστοῦ Βασιλείου καὶ
νὰ τὸν ἀξιώσῃ τῆς ἀδιαδόχου Βασιλείας Του, τὴν ὁποία εἴθε νὰ ἀξιωθοῦμε καὶ ἡμεῖς
ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ. Γένοιτο.
Βασιλείου
τοῦ ἀοιδίμου πρωτοψάλτου τῆς τῶν Πατρέων Ἐκκλησίας, αἰωνία ἡ μνήμη!