Περί Νηστείας

Περί Νηστείας

 

Ὅπως ἀκριβῶς νηστεύουμε ἀπό τίς τροφές, ἔτσι νά νηστεύει καί ἡ γλώσσα μας καί νά εἶναι μακριά ἀπό τήν καταλαλιά, ἀπό τό ψέμα, ἀπό τήν ἀργολογία, ἀπό τήν ἀποδοκιμασία τοῦ πλησίον, ἀπό τήν ὀργή καί γενικά ἀπό κάθε ἁμαρτία πού γίνεται μέ τή γλώσσα. Παρόμοια νά νηστεύουμε μέ τά μάτια μας, δηλαδή νά μήν κοιτάζουμε μάταια πράγματα, νά μήν πέφτουμε στήν «παρρησία» μέ τά μάτια, νά μήν κοιτάζουμε κάποιον μέ ἀναίδεια. Παρόμοια καί μέ τά χέρια καί τά πόδια νά ἐμποδίζουμε ἀπό κάθε κακό πράγμα. Καί νηστεύοντας ἔτσι  (ὅπως λέει καί ὁ Μέγας Βασίλειος ὅτι νηστεία ἀληθής ἥ των κακῶν ἀλλοτρίωσις) θά ἔχουμε νηστεία δεκτή (ἀπό τόν Θεό) ἀφοῦ θά ἀπέχουμε ἀπό κάθε κακία πού διαπράττεται μέ ὅλες τίς αἰσθήσεις. 

 

(Ἀββᾶ Δωροθέου, ἔργα ἀσκητικά, ιε΄Διδασκαλία)