Δανιήλ Αεράκης «ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ»

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ ΤΗ ΣΗΜΑΙΑ - ΖΗΤΩ Η 25η ΜΑΡΤΙΟΥ

Κοντάκιον τοῦ Ἀκαθίστου Ὕμνου.
Ἦχος πλ. δ´. Αὐτόμελον.

Τῇ ὑπερμάχῳ Στρατηγῷ τὰ νικητήρια,
Ὡς λυτρωθεῖσα τῶν δεινῶν εὐχαριστήρια,
Ἀναγράφω σοι ἡ Πόλις σου Θεοτόκε.
Ἀλλ᾿ ὡς ἔχουσα τὸ κράτος ἀπροσμάχητον,
Ἐκ παντοίων με κινδύνων ἐλευθέρωσον,
Ἵνα κράζω σοι· Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.

 

Εθνικός Ύμνος

Σε γνωρίζω από την κόψη
του σπαθιού την τρομερή,
σε γνωρίζω από την όψη
που με βία μετράει τη γη.

 

Απ' τα κόκαλα βγαλμένη
των Ελλήνων τα ιερά,
και σαν πρώτα ανδρειωμένη,
χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

ΑΣ ΜΗ ΤΟΥΣ ΛΗΣΜΟΝΗΣΩΜΕ!

ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΑΤΡΩΝ 

κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

 

Ἡ μεγάλη ἡμέρα καί ἑορτή τῆς 25ης Μαρτίου ἰδού εὐρίσκεται ἐπί θύραις. Ὁ ἑορτασμός, λόγῳ τῶν ἐπικρατουσῶν εἰδικῶν συνθηκῶν δέν θά εἶναι "λαμπρός", ὅπως τίς προηγούμενες φορές. Δέν θά γίνουν "ἐπίσημες" Δοξολογίες, δέν θά πραγματοποιηθοῦν παρελάσεις, δέν θά ἐκφωνηθοῦν πανηγυρικοί λόγοι.

Ὁ ἐφετινός ἑορτασμός ἔχει τήν ἰδιαιτερότητα, ὅτι θά πραγματοποιηθῆ ἐσωτερικά, καρδιακά, προσευχητικά ἐν τῷ οἰκῳ καί ἐν τῷ ἱερῷ Ναῷ μέσα ἀπό τήν Θεία Λειτουργία (ὅπου τελεσθῇ), μέ τήν συμμετοχή τῶν ἐλαχίστων, ὅπως προβλέπεται ἀπό τίς ὁδηγίες τῶν ἁρμοδίων Ἀρχῶν. Στήν πόλη μας, θά λειτουργήσωμε στόν Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό τῆς Εὑαγγελιστρίας, ὁ ὁποῖος μάλιστα πανηγυρίζει,μεταδιδομένης τῆς Θείας Λειτουργίας ἀπό τόν Ἐκκλησιαστικό Τηλεοπτικό μας Σταθμό καί τόν Ραδιοφωνικό μας Σταθμό.

Αὐτός ὁ ξεχωριστός ἑορτασμός πρέπει νά μᾶς φέρει ψυχικά πιό κοντά σέ ἐκείνους οἱ ὁποῖοι κατά τήν διάρκεια τῆς φρικτῆς τουρκικῆς σκλαβιᾶς, ὑπέφεραν, βασανίστηκαν, θανατώθηκαν καί γενικῶς μέ ἡρωϊκό φρόνημα ἀγωνίστηκαν ὑπέρ τῆς ἁγίας ἡμῶν Ὀρθοδόξου πίστεως καί τῆς γλυκυτάτης Πατρίδος μας.

Πιστεύομεν ὅτι οὐδείς Ἕλληνας θά ἀφήσῃ τήν λήθη νά καλύψῃ τά γεγονότα, τίς πράξεις τίς ἡρωϊκές, τά κατορθώματα ἡρώων καί μαρτύρων κληρικῶν καί λαϊκῶν, ἀνδρῶν καί γυναικῶν, μικρῶν καί μεγάλων γιά τήν πίστη, γιά την ἐλευθερία καί τήν ἀνθρώπινη τιμή καί ἀξιοπρέπεια.

Στίς ψυχές πρέπει νά ξυπνήσουν καί πάλι οἱ μνῆμες πού παραλάβαμε ἀπό τούς πατέρες μας καί νά φωτίσῃ λαμπρότερη ἡ δάδα τῆς ἱερᾶς παρακαταθήκης, ἡ ὁποία ξεκίνησε ἀπό τά χέρια τοῦ μαρτυρικοῦ Αὐτοκράτορα Κωνσταντίνου τοῦ Παλαιολόγου, ἀπό τίς θρυλικές τῆς Βασιλίδος τῶν πόλεων ἐπάλξεις καί περνώντας ἀπό ἑκατόμβες μαρτύρων καί μυριάδες ἀγωνιστῶν, ἔφθασε ὡς τό σχοινί τοῦ Πατριάρχου Γρηγορίου τοῦ Ε΄, ὡς τά χέρια τοῦ γιγαντόψυχου Θεοδώρου Κολοκοτρώνη, τοῦ Παλαιῶν Πατρῶν Γερμανοῦ, τοῦ Παπαφλέσσα καί τῶν ἄλλων ἱερῶν τῆς πίστεως καί τῆς Πατρίδος μας ἀγωνιστῶν καί ἐθελοθύτων σφαγίων.

Χρέος ἀνεξόφλητον ἡ τιμή πρός τούς ἥρωες, ἡ ἀπόδοση εὐγνωμοσύνης, ὁ σεβασμός, ἡ προσευχή γιά τήν ἀνάπαυση τῶν ψυχῶν τους, ἡ ὑπόσχεση ὅτι θά κρατήσωμε ὅ,τι μᾶς παρέδωσαν, ὅτι δέν θά κάνωμε ἐκπτώσεις μπροστά στήν προάσπιση τῶν ἱερῶν καί τῶν ὁσίων μας καί ὅτι θά μεταλαμπαδεύσωμε στούς ἐπιγενομένους τήν ἀγάπη σ' αύτές τίς ἀκατάλυτες ἀξίες στήν πίστη δηλαδή στόν ἀληθινό Θεό, στήν ἀγάπη πρός τήν Πατρίδα καί στήν ἀφοσίωση μας στήν Ὀρθόδοξη ἁγία Μητέρα μας Ἐκκλησία, ἡ ὁποία ἐκένωσε τόν ἑαυτό της καθ' ὅλη τήν διάρκεια τῆς πικροτάτης δουλείας καί τοῦ ἱεροῦ ἀγῶνος γιά τήν ἐλευθερία καί ἡ ὁποία συνεχῶς κενοῦται γιά τά παιδιά της.

Ἡ ἑορτή τῆς 25ης Μαρτίου εἶναι γιά μιά ἀκόμη φορά εὐκαιρία νά ἀποδώσωμε τιμή στά ἱερά μας σύμβολα καί νά ὑψώσωμε μέ ὑπερηφάνεια στά μπαλκόνια καί στούς ἐξῶστες τῶν σπιτιῶν μας καί τῶν χώρων ἐργασίας μας, τήν Σημαία μας, ἡ ὁποία μέ τήν γαλανόλευκη θωριά της καί τόν σταυρό πού στά σπλάχνα της φέρει, συγκλονίζει, συγκινεῖ καί ἐμπνέει γιά ζωή ουσιαστική καί γιά πράξεις ἡρωϊσμοῦ πού τίς σημαδεύει, ἐάν χρειασθῇ, ἡ μέχρις αἵματος θυσία.

Ἀγαπητοί μου, μέσα ἀπό τό σπίτι μας ἄς μεταφερθοῦμε νοερά στῶν θυσιῶν τους ἁγιασμένους καί μέ αἵματα ποτισμένους τόπους καί στά ἱερά τῶν ἀνδρειωμένων τρόπαια καί ἄς γονατίσωμε στούς ἀνδριάντες τῶν ἱερῶν τῆς πίστεως καί τῆς πατρίδος προμάχων, στεφάνι καρδιᾶς καταθέτοντες, φόρον ἐλάχιστον τιμῆς καί εὐγνωμοσύνης,  ἀνθ' ὧν ὑπέρ ἡμῶν ἔπραξαν.

Ἄς γονατίσωμε μπροστά στό εἰκόνισμα τῆς Παναγίας μας καί θυμίαμα ἄς προσφέρωμε καί ἁγιοκέρι ἄς ἀνάψωμε γιά τήν πανίερη μνήμη τους.

Ὁ ἐφετινός ἑορτασμός εἶναι ξεχωριστός, πιό βαθύς, περισσότερο πνευματικός. Μᾶς ἐπιτρέπει νά συνομιλήσωμε πιό πολύ μέ τούς ἥρωες προγόνους μας, μάλιστα λίγο προτοῦ ἑορτάσωμε τά 200 χρόνια ἀπό τήν παλλιγγγενεσία τοῦ Γένους μας κατά τό 1821. Αὐτός ὁ ἑορτασμός, ὁ μοναδικός στά χρόνια τῆς πορείας τῆς Πατρίδος μας, μᾶς βοηθάει νά ἀνασυντάξωμε τῖς εσωτερικές μας δυνάμεις, προκειμένου καί τώρα νά ἀντέξωμε στίς ὅποιες ἀντιξοότητες καί δυσκολίες, ἀλλά καί στό μέλλον νά πορευθοῦμε μέ ἦθος, ἀξιοπρέπεια, τιμή καί ὑπερηφάνεια γιά τίς πολλές τοῦ Γένους μας ἀρετές καί γιά τίς ἄπειρεςτοῦ Θεοῦ εὐεργεσίες.

«Σταυρός & πόνος» - Επίκαιρη ομιλία π. Δανιήλ Αεράκη

ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΟΝΑΧΟΙ

Τον Ιούνιο του 1987 ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ έκανε ένα πολύ σύντομο ταξίδι στην Θράκη, στα Πομακοχώρια. 

Τον απασχολούσε γενικά το θέμα της Μουσουλμανικής μειονότητας που υπάρχει εκεί. 

Είχε μάλιστα ζητήσει από κάποιον γνωστό του να του δώσει έναν χάρτη , για να γνωρίσει εκ των προτέρων την περιοχή. 

Στο χάρτη είχε δει και ένα Πομακοχώρι που ονομαζόταν « ΜΟΝΑΧΟΙ»  και ζήτησε τους συνοδούς του να το επισκεφτούν. 

Όταν έφτασαν εκεί, ο κόσμος τους πλησίασε φιλικά και έπιασαν συζήτηση. 

Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ τους ρώτησε για ποιον λόγο ονομαζόταν έτσι το χωριό τους, και ένας ηλικιωμένος Πομάκος είπε : 

« -Παλιά είχε πέσει επιδημία στο χωριό , και πέθαναν πολλοί. Μια μέρα ήρθαν 7 ΜΟΝΑΧΟΙ με μια Εικόνα, και αμέσως σταμάτησε το κακό. 

-Από τότε το χωριό ονομάστηκε «ΜΟΝΑΧΟΙ»...  

Πηγή : ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

 σελ 432- 433

Ιερόν Ησυχαστήριον Ευαγγελιστής Ιωάννης Θεολόγος 

Βασιλικά Θεσσαλονίκη. 

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΛΑΟ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΑΤΡΩΝ κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΡΟΝΟΪΟ.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΤΡΩΝ

Ἐν Πάτραις τῇ 13ῃ Μαρτίου 2020

Ἀριθμ. Πρωτ.: 134

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 352η

Πρός

τό Χριστεπώνυμον Πλήρωμα

τῆς Ἱερᾶς καί Ἀποστολικῆς  Μητροπόλεως Πατρῶν

Παιδιά μου εὐλογημένα,

Κοντά στά ὃσα ἒχομε ἐπισημάνει μέ τήν Ἐγκύκλιό μας 351/5.3.2020 πρός τούς Χριστιανούς τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας καί ἐναρμονιζόμενοι μέ τήν ἀπό 1067/435/28.2.2020 Ἐγκύκλιο τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, συνιστῶμεν γιά μιά ἀκόμη φορά στούς ἀδελφούς μας νά ἐφαρμόζουν μέ κάθε λεπτομέρεια  τίς ἀπαραίτητες ἰατρικές ὁδηγίες, προκειμένου νά ἀποφεύγεται ὁ κίνδυνος μολύνσεως ἀπό τόν κορονοϊό.

          Ἀπό ἡμερῶν στήν Ἱερά Μητρόπολή μας ἀνεστάλη ἡ λειτουργία τῶν Κατηχητικῶν Σχολείων, τῆς Σχολῆς Ἁγιογραφίας, τῆς Σχολῆς Βυζαντινῆς Μουσικῆς, τῶν Φοιτητικῶν καί ἂλλων νεανικῶν καί λοιπῶν πνευματικῶν συνάξεων καί τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Παιδικοῦ Σταθμοῦ. Ἐπίσης ἀνεστάλησαν ὃλες οἱ ἐκδηλώσεις, ὁμιλίες κ.λ.π. σέ ἐνοριακές καί ἂλλες αἲθουσες.

          Ἐπανερχόμεθα στή σύσταση πρός τούς ἀνήκοντας σέ εὐπαθεῖς ὁμάδες νά παραμένουν στό σπίτι τους ἀποφεύγοντας τίς ὃποιες μετακινήσεις καί συναναστροφές, προκειμένου νά προφυλάξουν τήν ὑγιεία τους κατά τό δύσκολο αὐτό χρονικό διάστημα.

          Ἡ τήρηση κανόνων ὑγιεινῆς πάντοτε, ἰδιαιτέρως ὃμως στήν παροῦσα χρονική συγκυρία, δέν συνιστᾶ πολυτέλεια, ἀλλά ἀδήριτη ἀνάγκη.

          Τά Γραφεῖα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν θά λειτουργοῦν γιά τό κοινό καθημερινά κατά τίς ἐργάσιμες ἠμέρες καί ὣρα 10π.μ.-11π.μ. σύμφωνα μέ τίς ὁδηγίες τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.

          Οὐδεμία προσκυνηματική ἐπίσκεψη θά πραγματοποιηθῇ ἀπό Ἐνορίες, πρός Ἱερές Μονές καί ἂλλους ἱερούς καί προσκυνηματικούς τόπους.

          Οἱ Ἱερές Ἀκολουθίες ὃμως καί ἡ Θεία Λειτουργία θά τελοῦνται ἀπό μᾶς καί τούς Ἱερεῖς μας κανονικά σέ ὃλους τούς Ἱερούς Ναούς.

          Γιά ὃσους δέν δύνανται γιά τούς προαναφερθέντας λόγους νά ἐκκλησιάζωνται, ἡ Ἱερά Μητρόπολή μας, μέ τήν χάρη τοῦ Θεοῦ, διαθέτει τόν τηλεοπτικό Σταθμό, «ΛΥΧΝΟΣ» καί τόν ραδιοφωνικό Σταθμό «ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΩΝ ΠΑΤΡΩΝ», ὣστε νά θεραπεύωνται ἒστω καί κατ’ αὐτό τόν τρόπο, οἱ πνευματικές τους ἀνάγκες κατά τό διάστημα αὐτό.

          Εἰς οἱανδήποτε περίπτωση (ὂχι μόνο τώρα), ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία συνιστᾶ καί στούς ἀσθενεῖς καί σέ ὃλους προσοχή, ἀφοῦ ἡ ὑγιεία εἶναι ἀγαθό πολύτιμο καί δῶρο Θεοῦ καί ὡς ἐκ τούτου πρέπει νά τήν προστατεύωμε. Στήν Ἐκκλησία προσευχόμεθα καί ὑπέρ τῶν ἀπολειφθέντων ἀδελφῶν ἡμῶν.

          Ὃμως ἀδελφοί μου, ὃλα τά παραπάνω εἶναι καλά καί ἀπαραίτητα. Θεωρῶ ὃμως ὃτι τό πλέον ἀπαραίτητο εἶναι ἡ προσευχή μας καί οἱ δεήσεις μας πρός τόν Θεό, ὣστε νά μᾶς ἀπαλλάξῃ ἀπό την λοιμική νόσο ἡ ὁποία μαστίζει ὂχι μόνον τήν Πατρίδα μας, ἀλλά τόν κόσμον ὁλόκληρο.

          Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος μᾶς παραγγέλει «Προσευχαῖς τόν Θεόν σφεδονίσωμεν…», δηλ. νά στέλνωμε στόν Θεό, στόν οὐράνιο Πατέρα μας, θερμές προσευχές γιά τήν σωτηρία μας καί «ἐάν εἲπης, ἐν ὀνόματι Πατρός καί Υἱοῦ καί Ἁγίου Πνεύματος μετά πίστεως, πάντα ἢνυσας…Οὓτω ταῖς νόσοις ἐπιτασσόμενον φοβερόν τό ὂνομα…Ἂν  ταύτην ᾆδης τήν ἐπωδήν μετά πίστεως καί νόσους καί δαίμονας ἀπελάσεις…» Δηλαδή, « Ἂν πῆς στό ὂνομα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, μέ πίστη, τά καταφέρνεις ὃλα…Ἒτσι ὃταν ἐπιστρατεύσῃς τό ὂνομα τοῦ Κυρίου ἐναντίον τῶν ἀσθενειῶν εἶναι φοβερό. Ἂν ψέλνεις μέ πίστη τό γλυκύ αὐτό ἆσμα, μπορεῖς νά ἀπομακρύνῃς καί ἀρρώστιες καί δαίμονες…»

          Ἀγαπητοί μου, γιά μιά ἀκόμη φορά φαίνεται ἡ ἀδυναμία τοῦ ἀνθρώπου, ὁ ὁποῖος ἐθεώρησε, δυστυχῶς, ὃτι εἶναι αὐτάρκης καί παντοδύναμος. Ἓνας ἰός καταφέρνει νά παραλύσῃ τόν κόσμον ὁλόκληρο, νά ἀναστείλῃ καί νά ματαιώσῃ τίς κοινωνικές δραστηριότητες, νά δοκιμάσῃ τίς κοινωνικές σχέσεις ἢ ἀκόμα καί τήν συναναστροφή μεταξύ τῶν μελῶν τῆς ἲδιας τῆς οἰκογένειας, να πλήξῃ τήν οἰκονομία, νά κλείσῃ τά σύνορα…

          Ἂς ἐπιστρέψωμε λοιπόν, στόν Πατέρα μας, στόν Κύριό μας καί ἂς ἐκζητήσωμε τό μέγα ἒλεός Του. Ἂς μετανοήσωμε καί ἂς Τόν παρακαλέσωμε νά σπλαγχνισθῇ τόν κόσμο Του, τά παιδιά Του.

          Ἂς προσευχηθοῦμε μπροστά στά θαυματουργά καί περίπυστα, στά ἱερά τῆς Παναγίας μας ἐκτυπώματα καί ἂς παρακαλέσωμε τήν μεγάλη μας Μάνα, τήν τόσο σπλαγχνική στίς δύσκολες στιγμές, τίς προσωπικές, τίς οἰκογενειακές, τίς ἐθνικές, νά σκεπάσῃ  καί τώρα μέ τήν χάρη Της καί τήν μητρική Της στοργή τήν Πατρίδα μας καί τόν κόσμον ὁλόκληρο καί νά πρεσβεύσῃ, ὣστε νά μᾶς ἐλεήσῃ ὁ Κύριος καί νά εὐλογήσῃ καί νά θεραπεύσῃ τήν κληρονομία Του, διά πρεσβειῶν Της ἁγίων.

          Ἂς θερμοπαρακαλέσωμε τούς Αγίους μας, νά πρεσβεύουν πρός Κύριον γιά τήν θεραπεία πάσης νόσου καί ἀρρωστίας, παραβλέπων τά πολλά ἡμῶν ἁμαρτήματα, μέ τά ὁποῖα καθ’ ἡμέραν Τόν λυποῦμε, μή λογιζόμενοι ὃτι γιά μᾶς ἦλθε στόν κόσμο, ἀνέβη στόν Σταυρό καί κατέβη στόν Ἂδη, ὣστε νά μᾶς χαρίσῃ τήν σωτηρία καί τήν Ἀνάσταση.

          Ἂς γονατίσωμε μπροστά στά πανσεβάσμια Λείψανα τῶν Ἁγίων μας, ὂντες βέβαιοι ὃτι οἱ τοῦ Θεοῦ θεράποντες, οἱ Ἃγιοι δηλαδή, ὃπως ἒπραξαν μέχρι σήμερα, ἒτσι θά κάνουν καί τώρα, ἐκζητοῦντες τό μέγα ἒλεος τοῦ Κυρίου γιά χάρη μας.

          Ἂς θυμηθοῦμε ἀδελφοί μου τίς θαυματουργικές ἀπελάσεις τῶν λοιμικῶν φοβερῶν νοσημάτων πού ἒγιναν στό παρελθόν διά πρεσβειῶν τῶν Ἁγίων μας, ὃπως τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου, τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος, τοῦ Ἁγίου Χαραλάμπους καί ἂλλων Ἁγίων.

          Ἂς ἑτοιμαζόμεθα ὣστε μέ ψυχοσωματική καθαρότητα νά προσερχώμεθα νά κοινωνοῦμε τῶν θείων καί Ἀχράντων Μυστηρίων. Νά γινώμεθα ὃμαιμοι καί σύσσωμοι Χριστοῦ. Ἡ Θεία Κοινωνία εἶναι ζωή, ἀφοῦ στό Ἃγιο Ποτήριο εἶναι ὁ ἲδιος ὁ Κύριός μας  Ἰησοῦς Χριστός « …Ἐάν μή φάγητε τήν σάρκα τοῦ ὑιοῦ τοῦ ἀνθρώπου καί πίητε αὐτοῦ τό αἷμα, οὐκ ἒχετε ζωήν ἐν ἑαυτοῖς. Ὁ τρώγων μου τὴν σάρκα καὶ πίνων μου τὸ αἷμα ἒχει ζωήν αἰώνιον» (Ἰωαν, Στ,53,54) μᾶς λέγει ὁ ἲδιος ὁ Κύριος.

          Λυπούμεθα βαθύτατα γιά ὃσα ἠκούσθησαν τόν τελευταῖο καιρό, προσβλητικά καί ὑβριστικά γιά τήν Θεία Κοινωνία, γιά τό Μυστήριο τῆς Ζωῆς, γιά τήν Ἁγία μας Ἐκκλησία.

          Ἀντί ἂλλης ἀπαντήσεως εἰς ὃλα αὐτά προσευχόμεθα δεόμενοι τοῦ Κυρίου μας: «Κύριε μή στήσῃς, αὐτοῖς τήν ἁμαρτίαν ταύτην» καί «Πάτερ ἂφες αὐτοῖς οὐ γάρ οἲδασι τί λέγουσι, τί γράφουσι καί τί ποιοῦσι». Καί ἀκόμα «Κύριε φώτισον αὐτῶν τόν νοῦν καί τήν καρδίαν ἳνα τῆς ἀληθείας μέτοχοι γένωνται καί τῆς σωτηρίας ἐν τέλει τύχωσι, διά τῆς μετανοίας».

          Θεωρῶ περιττό νά ἐπαναλάβω ὃσα πάλιν καί πολλάκις ἒχομεν εἲπει περί τῆς Θείας Κοινωνίας, ἡ ὁποία δίδεται εἰς ἲασιν ψυχῆς τε καί σώματος καί εἰς ζωήν τήν αἰώνιον.

          Ἀδελφοί μου, πλησιάζει τό Ἃγιον Πάσχα. Πάλιν ὁ πειρασμός, ὁ μισόκαλος διάβολος, ἐπεθύμησε νά ἁλώσῃ τίς καρδιές τῶν ἀνθρώπων μέ τάς ποικίλας μηχανάς καί μεθοδεύσεις του, ὡς ἒπραξε καί κατά τό παρελθόν πρό τῶν ἁγίων καί μεγάλων ἑορτῶν.

          Ἂς παραμείνωμε ἀμετακίνητοι στήν πίστη μας πρός τόν ἀληθινό Θεό καί στήν πεποίθηση ὃτι ἡ Παναγία μας καί οἱ Ἃγιοί μας πρεσβεύουν γιά μᾶς.

          Στήν Ἱερά Μητρόπολή μας τελοῦνται δεήσεις καί παρακλήσεις, πρός τήν Κυρία Θεοτόκο καί τόν Ἃγιον Ἀπόστολον Ἀνδρέα ὑπέρ ὑγιείας καί σωτηρίας τοῦ σύμπαντος κόσμου καί ἀπαλλαγῆς ἐκ τῆς ἐπισυμβάσης λοιμικῆς νόσου.

          Προσεύχονται οἱ Ἱερεῖς μας καί τῶν Μοναχῶν μας τά συστήματα, προσεύχονται οἱ εὐσεβεῖς καί φιλόθεοι καί φιλάγιοι ἀδελφοί μας. Προσεύχεται ὁ ἐλάχιστος Ἐπίσκοπός Σας, ὣστε ὁ Κύριος νά ἐλεήσῃ καί νά θεραπεύσῃ ὃλους μας.

          Ὡς ἀκροτελεύτιον λόγον  θά ἢθελα νά ἐκφράσω γιά μιά ἀκόμη φορά τήν πατρική μου ἀγάπη καί τίς ἐκ βάθους ψυχῆς εὐχές μου, τόν ἒπαινο καί τίς εὐγνώμονες εὐχαριστίες μου, πρός τό προσωπικό τῶν Νοσοκομείων μας, Διοικητικό, Ἰατρικό, Νοσηλευτικό,  σέ ὃλους τούς ἐργαζομένους, οἱ ὁποῖοι κατ’ αὐτόν τόν καιρό ἑαυτούς ὑπερέβαλον καί ὑπερεβάλλουν, θυσιαστικῶς ἐργαζόμενοι ὑπέρ τῆς παροχῆς ἰατρικῆς βοηθείας στούς ἀσθενεῖς.  Ἐπίσης σέ ὃλους τούς δημοσίους Φορεῖς πού κατ’ αὐτό τόν καιρό ἀγωνίζονται γιά τήν ἀντιμετώπιση τῆς λοιμικῆς νόσου. Μέ συνεκίνησε βαθύτατα ἰατρός τοῦ Γ.Π.Ν.Π «Παναγία ἡ Βοήθεια» ὃταν σέ συνομιλία μας, τοῦ συνέστησα νά προσέχῃ καί αὐτός καί οἱ συνάδελφοί του καί τήν ἰδικήν τους ὑγιεία, μοῦ ἀπήντησε: «Προσέχω Σεβασμιώτατε, ἀλλά τό τελευταῖο πού μπορῶ νά σκεφθῶ αὐτή τή στιγμή εἶναι ὁ ἑαυτός μου… Τώρα νά προσεύχεστε θερμότερα γιά μᾶς…»

          Ἐπίσης προσευχόμεθα γιά τούς ἀσθενεῖς καί τούς οἰκείους τους καί ἐκφράζομε τήν ἀγάπη μας καί τήν συμπαραστασή μας στήν οἰκογένεια τοῦ ἀδελφοῦ μας Ἐμμανουήλ ἀπό τήν Ἀμαλιάδα, τόσο ἀγαπητοῦ στήν Ἠλεία, ἀλλά καί στήν Ἀχαΐα πού ἒφυγε ἀπό τόν κόσμο αὐτό, ἐξ’ αἰτίας τῆς λοιμώξεως.

          Ἀδελφοί μου, ὁ Θεός βοηθός μας, ὑπερασπιστής καί ρύστης ἀπό παντός κινδύνου καί νόσου λοιμικῆς καί συμφορᾶς.

          Ἡ Παναγία μας καί ὁ Ἃγιος Ἀπόστολος Ἀνδρέας καί πάντες οἱ Ἃγιοι, ἂς πρεσβεύουν γιά ὃλους μας.

          Σᾶς ἀσπάζομαι ὃλους, ἐν Κυρίῳ, μέ ἀγάπη πατρική.

          Καλήν Ἀνάσταση!

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+Ο  Π Α Τ Ρ Ω Ν   Χ Ρ Υ Σ Ο Σ Τ Ο Μ Ο Σ

Εγκύκλιος Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. Χρυσοστόμου πρός τόν Λαό γιά Τήν Ἁγία καί Μεγάλη Τεσαρακοστή 2020

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΤΡΩΝ

Πρός

τό Χριστεπώνυμον Πλήρωμα

τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

Εἰσερχόμεθα ἢδη στήν Ἁγία καί μεγάλη Τεσσαρακοστή, σέ μιά περίοδο κατά τήν ὁποία ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία μᾶς ἐνισχύει πνευματικά, ὣστε μέσα ἀπό τόν πνευματικό ἀγῶνα νά φθάσωμε ἐν χαρᾷ καί ἀγαλλιάσει καί ἐν ὑγιείᾳ ψυχικῇ τε καί σωματικῇ νά προσκυνήσωμε τά ἃγια Πάθη καί νά δοξάσωμε τόν Κύριό μας Ἀναστάντα ἐκ νεκρῶν.

Οὐσιαστικά πρόκειται γιά ἓνα ταξίδι μέ στόχο τήν κοινωνία μας μέ τόν ἐράσμιο Νυμφίο τῆς ψυχῆς μας. Στό κάθε ταξίδι χρειάζονται ἐφόδια. Βεβαίως ἐδῶ μιλᾶμε γιά ἐφόδια πνευματικά, τά ὁποῖα μᾶς δίδει ἡ μητέρα μας, ἁγία Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, προκειμένου νά τά χρησιμοποιήσωμε ὡς ὃπλα πνευματικά, ὣστε νά φθάσωμε μέ ἀσφάλεια στόν προορισμό μας.

Ἂς δοῦμε λοιπόν ποιά εἶναι αὐτά τά ἐφόδια.

1. Ἡ προσευχή, ἡ ὁποία εἶναι ἡ δύναμις πού μᾶς ἐνισχύῃ, ὣστε νά ἀνέλθωμε τίς βαθμίδες τῆς πνευματικῆς κλίμακος. Εἶναι τό σχοινί πού μᾶς ἑλκύει πρός τόν οὐρανόν. Εἶναι τό ἂντλημα χωρίς τό ὁποῖο εἶναι ἀδύνατη ἡ ἂντληση τῆς θείας χάριτος.

2. Ἡ νηστεία, θεσμός θεοΐδρυτος καί συνηλικιώτης τοῦ ἀνθρώπου. Ἠ νηστεία μᾶς βοηθάει νά ξεκολλήσωμε ἀπό τά γήϊνα, τά φθαρτά καί μάταια. Ἐπίσης ἐνισχύει τόν ἀγῶνα μας γιά τήν ἐκκοπή τῶν ψυχοφθόρων παθῶν. Μαζί μέ τήν ἀποχή ἀπό τίς τροφές κάνωμε ἐγκράτεια στούς κακούς λογισμούς καί στίς ἁμαρτωλές πράξεις. Ὁ Ἱερός Ὑμνογράφος παραγέλλει «...Ἀληθής νηστεία ἡ τῶν κακῶν ἀλλοτρίωσις...»

3. Ἡ ἐλεημοσύνη, μέσα ἀπό τήν ὁποία ὁ ἂνθρωπος προσφέρει στόν ἲδιο τόν Θεό καί ὂχι ἁπλῶς στόν συνάνθρωπό του. Εἶναι ἒκφραση τῆς ἀγάπης πρός τόν ἀδελφόν μας, τόν ἐλάχιστο, τόν ἐνδεῆ καί ἐμπερίστατο, τόν ὁποῖο πρέπει συγχρόνως νά τόν εὐχαριστοῦμε, ἀφοῦ οὐσιαστικά ἐκεῖνος μᾶς ἐλεεῖ, γινόμενος ἰδικός μας εὐεργέτης.

4. Ἡ ἀγάπη πρός κάθε ἂνθρωπο, ἀφοῦ ὃλοι εἲμαστε δημιουργημένοι «κατ’ εἰκόνα καί καθ’ ὁμοίωσιν Θεοῦ» καί ὡς ἐκ τούτου εἲμαστε μεταξύ μας ἀδελφοί. Ἀκούσατε, ἀδελφοί μου σήμερα, τό ἱερό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα. Ἡ ἀγάπη πρός τόν συνάνθρωπό μας θά μᾶς ἀνοίξῃ τόν Παράδεισο, ὣστε νά γίνωμε ἒνοικοι τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Εἶναι ἡ πρώτη καί τελευταία ἐντολή τοῦ Κυρίου μας· Εἶναι ἡ κρηπίς τῶν ἀρετῶν. «Ἀγαπᾶτε ἀλλήλους» (Ἰωάν, 13, 34). Ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης λέγει, ὃτι «ὁ Θεός ἀγάπη ἐστί» (Α’ Ἰωάν, 4, 7) καί σέ ἂλλη περίπτωση ἐπισημαίνει μέ πνευματική αὐστηρότητα:

«Ἐάν τίς εἲπη ὃτι ἀγαπῶ τόν Θεόν καί τόν ἀδελφόν αὐτοῦ μισῇ, ψεύστης ἐστί. ὁ γάρ μή ἀγαπῶν τόν ἀδελφόν αὐτοῦ ὅν ἑώρακε, τόν Θεόν, ὅν οὔχ ἑώρακε πῶς δύναται ἀγαπᾶν; Καί ταύτην τήν ἐντολήν ἔχομεν ἀπ' αὐτοῦ, ἵνα ὁ ἀγαπῶν τόν Θεόν ἀγαπᾷ καί τόν ἀδελφόν αὐτοῦ...» (Α’ Ἰωάν, 4, 20-21). Ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία κάθε φορά πού τελεῖται ἡ Θεία Λειτουργία παραγγέλλει «ἀγαπήσωμεν ἀλλήλους ἳνα ἐν ὁμονοίᾳ ὁμολογήσωμεν».

5. Ἡ λειτουργική καί μυστηριακή ζωή. Πολλοί ἂνθρωποι, δυστυχῶς, ἰσχυρίζονται, ὃτι φθάνουν οἱ καλές πράξεις, τό νά εἶσαι δηλαδή, καλός ἂνθρωπος, νά μή βλάπτῃς κανένα, ὣστε νά φθάσῃς στήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Αὐτή, ἀδελφοί μου, εἶναι μιά προτεσταντικῆς φύσεως, καί μάλιστα ἀκραία, θεώρησις τῶν πραγμάτων. Ἡ μυστηριακή ζωή τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας εἶναι ἐκ τῶν οὐκ ἂνευ ἀπαραίτητη γιά τήν σωτηρία μας. Πῶς δύναται ὁ ἂνθρωπος νά ἲδῃ τό πρόσωπον τοῦ Κυρίου, ἂνευ ταπεινώσως, ἡ ὁποία περνάει ἀπό τό Μυστήριο τῆς Μετανοίας; Ἡ ἂρνηση τοῦ παλαιοῦ ἀνθρώπου, τοῦ παλαιοῦ ἑαυτοῦ μας γίνεται μέσα ἀπό τήν μετάνοια, ἡ ὁποία συνιστᾶ συντριβή τῆς καρδίας, ἐσωτερικό γενικό μεταβολισμό. Ἡ Μεγάλη Τεσσαρακοστή εἶναι οὐσιαστικά περίοδος μετανοίας. Ἐφ’ ὃσον ὁ ἂνθρωπος καθαρθῇ διά τοῦ λουτροῦ τῶν δακρύων, προσέρχεται στό Ποτήριο τῆς Ζωῆς, προκειμένου νά γευθῇ τοῦ Σώματος καί τοῦ Αἳματος τοῦ Κυρίου, γενόμενος ὃμαιμος καί σύσσωμος Αὐτοῦ κατά τήν γνωστή ἐκκλησιαστική ρήση.

6. Ἡ συμμετοχή μας στίς ἱερές Ἀκολουθίες τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Ἡ περίοδος αὐτή, παιδιά μου ἀγαπητά, εἶναι γνωστή διά τό κλῖμα τῆς χαρμολύπης, τό ὁποῖον ἐκφράζεται, στό ἱερό μεγάλο Ἀπόδειπνο, στήν Ἀκολουθία τῶν Χαιρετισμῶν πρός τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, στήν Θεία Λειτουργία τῶν Προηγιασμένων Δώρων, στίς πρωϊνές Ἱερές Ἀκολουθίες πού καθ’ ἡμέραν τελοῦνται στούς Ἱερούς Ναούς καί στούς Κατανυκτικούς Ἑσπερινούς. Βεβαίως τό κορύφωμα τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς, ὡς προηγουμένως ἀνεφέρθη, εἶναι ἡ Θεία Λειτουργία.

Στήν Ἱερά Μητρόπολή μας ὃλες οἱ Ἱερές Ἀκολουθίες θά τελοῦνται βάσει τοῦ προγράμματος τό ὁποῖον ἒχομε ἢδη καταρτίσει, τόσον ἐντός τῆς πόλεως τῶν Πατρῶν, ὃσον καί εἰς τήν ὓπαιθρον χώραν, πρός πνευματικήν ἐνίσχυση καί ἁγιασμό τοῦ χριστεπωνύμου ποιμνίου μας.

Ἐπιθυμῶ τέλος νά ἐκφράσω πρός ὃλους σας, τήν ἐκ βάθους ψυχῆς μου πατρικήν ἀγάπη μου, τίς θερμές εὐχές καί προσευχές μου, δι’ ὃ,τι καλό καί εὐλογημένο παρά Θεοῦ στήν ζωή σας καί διά εὐόδωση τοῦ ἀγῶνος κατά τήν ἁγία περίοδο τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ὣστε νά φθάσωμε νά ἑορτάσωμε τό Ἃγιον Πάσχα, τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐν χαρᾷ καί ἀγαλλιάσει μετά τῶν Ἀγγέλων καί τῶν Ἁγίων, τῶν υἱῶν τῆς Ἀναστάσεως, τῶν ἀπ’ αἰῶνος Θεῷ εὐαρεστησάντων.

Σᾶς ἀσπάζομαι ἐν Κυρίῳ

Καλή Τεσσαρακοστή καί καλήν Ἀνάσταση!

Ο   Μ Η Τ Ρ Ο Π Ο Λ Ι Τ Η Σ

† Ο   Π Α Τ Ρ Ω Ν   Χ Ρ Υ Σ Ο Σ Τ Ο Μ Ο Σ