ΜΥΣΤΗΡΙΟΝ ΒΑΠΤΙΣΜΑΤΟΣ (ΚΥΡΙΩΣ ΜΕΡΟΣ)

ΜΥΣΤΗΡΙΟΝ ΒΑΠΤΙΣΜΑΤΟΣ (ΚΥΡΙΩΣ ΜΕΡΟΣ)

•    Ἡ Πίστη ὡς προϋπόθεση γιά το Βάπτισμα

1) «Ὁ πιστεύσας καί βαπτισθείς σωθήσεται» (Μάρκ. 16, 16) Εἶναι ὁ λόγος γιά τον ὁποῖο ὁ ὑποψήφιος πρῶτα λέει το σύμβολο της πίστεως καί μετά εἰσέρχεται εἰς την κολυμβήθρα.

2) «Τί μέ δεῖ ποιειν  ἴνα σωθῶ; οἱ δέ εἶπον· πίστευσον ἐπί τον Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, καί σωθηση...καί ἐβαπτίσθη αὐτός καί οἱ αὐτοῦ πάντες» (Πράξεις 16,30-33)

•    Εἶναι ἀναγκαῖο γιά τη σωτηρία καί εἰσάγει τον πιστό εἰς την ἐκκλησία.

1) «ἀπεκρίθη Ἰησοῦς ἀμήν ἀμήν λέγω σόι, ἐάν μή τίς γεννηθῆ ἐξ ὕδατος καί Πνεύματος, οὐ δύναται εἰσελθεῖν εἰς την βασιλείαν τοῦ Θεοῦ». (Ιωαν. 3, 5)

2) «ὅσοι γάρ εἰς Χρίστον ἐβαπτίσθητε, Χρίστον ἐνεδύσασθε». (Γαλατ. 3, 27)

3) «εἰ τίς μή λάβοι το Βάπτισμα, σωτηρίαν οὐκ ἔχει» (Κυρίλ. Ιεροσολ. κατηχ. 3, 10)

4) «μηδείς φαγέτω μηδέ πιέτω ἀπό της εὐχαριστίας ὑμῶν, ἀλλ' οἱ βαπτισθέντες εἰς το ὄνομα του Κυρίου» (Διδαχή 9, 5)

5) «τοῖς ούπο βεβαπτισμενοις οὐκ ενοικεί το Ἅγιον Πνεῦμα»(Κύρ. Αλεξ.εἰς Ιω20,17)

•    Ὁ Νηπιοβαπτισμός ἐν τη Ἐκκλησία.

Ἐπειδή το Βάπτισμα εἶναι ἀπαραίτητο διά την εἴσοδο εἰς την Ἐκκλησία καί ἐπειδή ἐκτός της Ἐκκλησίας δέν ὑπάρχει σωτηρία, ἀπό των πρώτων χριστιανικῶν χρόνων βαπτίζονται καί νήπια διά νά μήν πεθάνουν ἀβάπτιστα. Ἤδη κατά την ἀποστολική παράδοση ἔχουμε ἐμμέσους ἐνδείξεις περί βαπτίσεως μικρῶν την ἡλικία ἀτόμων. Ἡ Καινή Διαθήκη ὁμιλεῖ περί βαπτίσεως ὁλόκληρων οἴκων. Οὕτως ἐβαπτίσθησαν ἡ Λυδία «καί ὁ οἶκος αὐτῆς» (Πράξ. 16, 15), ὁ δεσμοφύλαξ των Φιλίππων «καί οἱ αὐτοῦ πάντες» (Πραξ. 16, 33) καί «ὁ Στεφανά οἶκος» (Ἄ Κορινθ. 1, 16).

•    Θεία Σύσταση

Ἡ παράδοση του μυστηρίου του Βαπτίσματος ἔγινε ἀπό τον ἴδιο τον Κύριο, μετά την Ἀνάσταση, εἰς τους μαθητάς μέ τους ἱδρυτικούς λόγους: «πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα ἔθνη, βαπτίζοντες αὐτούς εἰς το ὄνομα του Πατρός καί του Υἱοῦ καί του Ἁγίου Πνεύματος» (Ματθ. 28, 19)

•    Αἰσθητά σημεῖα

α) το νερό, β) ἡ τριττή κατάδυση στό νερό καί γ) οἱ λόγοι του ἱερέως «βαπτίζεται ὁ δοῦλος του Θεοῦ…» καί οἱ εὐχές.

•    Ἡ Μεταδιδόμενη Θεία Χάρις

Ἡ μεταδιδομένη Θεία Χάρις 1) ἀπαλλάσσει τον ἄνθρωπο ἀπό την προπατορική ἁμαρτία καί ἀπό τίς προσωπικές μέχρι τη Βάπτιση ἁμαρτίες. (Πράξ.2, 38) καί 2)ἀναγεννᾶ, δικαιώνει καί σώζει αὐτόν. (Μάρκ. 16, 16 καί Τίτος 3, 5-7). Διά του Βαπτίσματος ἐξαφανίζεται τό σῶμα τῆς ἁμαρτίας. Τό μόνο πού παραμένει εἶναι ἡ ροπή (αἰτία) πρός ἁμαρτία. Ἡ ροπή αὐτή δέν εἶναι ἁμαρτία, ὅμως κινεῖ τον ἄνθρωπο πρός ἁμαρτία. Ἔτσι ὁ ἄνθρωπος διά του Βαπτίσματος ἐνδύεται την ἀπαστράπτουσαν προπτωτική  της δόξης στολή.

•    Συμβολισμοί

1) κολυμβήθρα: ἡ πνευματική μήτρα πού ἀναγεννᾶ τον ἄνθρωπο.2) ὕδωρ: σύμβολο ὄχι μόνο της σωματικῆς ἀλλά καί της ψυχικῆς καθάρσεως «ὕδωρ ἁγιασμοῦ». 3) γύμνωση: συμβολίζει τη γύμνωση τοῦ Χριστοῦ στό Σταυρό καί την προπτωτική ζωή τῶν πρωτοπλάστων ἐν τῶ Παραδείσῳ. 4) ἔλαιον: δηλώνει α) τον εγκεντρισμόν τοῦ ἀνθρώπου ἀπό αγριελαία  εἰς καλλιελαία, β) ὅτι κλαρί ἐλιᾶς ἔφερε στήν κιβωτό τοῦ Νῶε το περιστέρι καί γ) το ξεγλίστρημα ἀπό τίς παγίδες (μεθοδίες) τοῦ διαβόλου. 5)τρεῖς καταδύσεις : ἡ τριήμερος ταφή καί ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ «συνταφέντες διά τοῦ Βαπτίσματος». 6) τριχοκουρία: ὁ ανακαινίσμος τοῦ ἀνθρώπου. 7) τα λευκά ἐνδύματα: σύμβολα της καθαρότητας. 8) ἡ λαμπάδα: ἡ φωτεινή ζωή τοῦ χριστιανοῦ. 9) ὁ Σταυρός: ὅτι ὅπως ὁ Χριστός ἔτσι καί ὁ νεοφώτιστος θά σηκώσει τόν δικό του Σταυρό στή νέα ζωή.

•    Εκτακται μορφαί Βαπτίσματος

1) Βάπτισμα του μαρτυρίου ἤ Βάπτισμα αἵματος. «ὥσπερ οἱ βαπτιζόμενοι τοῖς ύδασιν, οὕτως καί οἱ μαρτυροῦντες τῶ ἱδίω λούονται αἵματι» (Ιωαν. Χρυσοστ. PG 50, 522) καί 2) Βάπτισμα ἀνάγκης πού γίνεται ἀπό λαϊκό ὀρθόδοξο (ἄνδρα ἤ γυναίκα) καί εἶναι α) το αεροβάπτισμα γιά νεογέννητο παιδί καί β) το κλινικό Βάπτισμα γιά ἀσθενεῖς πού κινδυνεύουν νά πεθάνουν (ἐπιχέουν ὕδωρ). 

 

από το κατηχητικό των ενηλίκων Δευτέρα 29-10-2012

 

 

Η ΦΩΤΟΦΟΡΟΣ ΑΓΙΑ ΣΚΕΠΗ

Υπεραγία Θεοτόκε σκέπασε και πάλι την Ελλάδα μας.

Άγιος Δημήτριος

 Ἀπολυτίκιοv   Ἦχος γ’

Μέγαν εὔρατο ἔv τοῖς κιvδύvοις, σέ ὑπερμαχοv ἡ οἰκουμένη, Ἀθλοφόρε τα ἔθνη τροπούμενον. Ὡς οὔν Λυαίου καθεῖλες τήν ἔπαρσιν, ἐν τῷ σταδίω θαρρύvας τόν Νέστορα, οὕτως Ἅγιε, Μεγαλομάρτυς Δημήτριε, Χριστόν τόν Θεόν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἠμίν τό μέγα ἔλεος.

Το Μυστήριο του Βαπτίσματος (Κατήχηση)

ΜΥΣΤΗΡΙΟΝ ΒΑΠΤΙΣΜΑΤΟΣ (ΚΑΤΗΧΗΣΗ)
ΤΑΞΙΣ ΓΙΝΟΜΕΝΗ ΠΡΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΑΠΤΙΣΜΑΤΟΣ

Εἶναι οἱ εὐχές πού λέγονται ἀμέσως πρό του ἁγίου βαπτίσματος στό νάρθηκα ἤ στό κάτω μέρος του ναοῦ. Ὁ ἱερεύς φέρει μόνο τό ἐπιτραχήλιό του καί τό βρέφος κρατεῖται ἀπό τον (ἤ την ) ἀνάδοχο μέ το πρόσωπο ἐστραμμένο πρός ἀνατολάς. (Στους πρώτους αιώνες ο κατηχούμενος στεκόταν ὄρθιος, ἡμίγυμνος καί ανυπόδυτος, πατώντας σέ τρίχινο ὕφασμα, ἔχοντας «ἄνω τάς χεῖρας»). Ὁ ἱερεύς ἐμφυσᾶ στό πρόσωπό του καί σφραγίζει μέ το χέρι σταυροειδῶς ἐκ τρίτου στό μέτωπο, στό στόμα καί στό στῆθος. Ἔπειτα ἔχει ἐπικείμενο τό δεξιό του χέρι στό κεφάλι του προσερχομένου, σύμβολο  τῆς προστασίας τοῦ Θεοῦ καί  ἀκολουθεῖ ἡ εὐχή «εἰς το ποιῆσαι κατηχούμενον», ὅπου ὁ ἄνθρωπος εἰσάγεται εἰς την τάξιν τῶν κατηχουμένων, γράφεται στό βιβλίο τῆς ζωῆς καί συμμετέχει στήν Θεία Λειτουργία (Λειτ. των κατηχουμένων). Ἀπό ἐκείνη τή στιγμή ( ἀρχές τῆς Μ. Τεσσαρακοστῆς) ξεκινοῦσε ἡ ἐντατική κατήχηση καί ἐβαπτίζοντο  τό Μ. Σάββατο (κατάλοιπο τῆς βάπτισης ἡ λαμπάδα τῆς Ἀναστάσεως).

ΕΞΟΡΚΙΣΜΟΊ Ἤ ΑΦΟΡΚΙΣΜΟΊ : Ἀκολουθοῦν οἱ τρεῖς ἐξορκισμοί. Ἡ ἀνάγνωση τῶν ἐξορκισμῶν δέν εἶναι ἁπλό καί ἀνώδυνο ἔργο. Ὅπως ὁ κατηχούμενος, ἔτσι καί ὁ ἱερεύς πού ἐξορκίζει ἔρχεται σέ πάλη σῶμα μέ σῶμα μέ τίς σατανικές δυνάμεις πού ἐμφωλεύουν σέ κάθε ἀβάπτιστο ἄνθρωπο, ἔστω καί ἄν αὐτό εἶναι νήπιο. Ὁ ἅγιος Συμεών Θεσσαλονίκης καταλογίζει στούς ἀμελεῖς ἱερεῖς, πού δέν εἶπαν «μετά προσοχῆς τους ἀφορκισμούς», βαριά εὐθύνη, γιατί στό λόγο αὐτό ὀφείλονται οἱ δαιμονικές ἐνέργειες πού μετά το βάπτισμα ἐπηρεάζουν τούς χριστιανούς.

Ἀκόμα καί ὁ κατηχούμενος ἤ ὁ ἀνάδοχος πτύουν  καί ἐμφυσοῦν τον Σατανᾶ κατά την ὥρα τῆς κατήχησης. Ἀφοῦ διαβαστοῦν οἱ ἐξορκισμοί ὁ ἱερεύς ἐμφυσᾷ τό στόμα, τό μέτωπο καί τό στῆθος αὐτοῦ σφραγίζων καί λέγων ἐκ τρίτου: «ἐξέλασον ἀπ' αὐτοῦ πᾶν πονηρόν καί ἀκάθαρτον πνεῦμα, κεκρυμμένον καί εφολεύον αὐτοῦ τῇ καρδίᾳ».

Ἔπειτα (στροφή πρός δυσμάς) ἀκολουθεῖ ἡ «ἀπόταξις», (στροφή πρός ἀνατολάς) ἡ «σύνταξις» καί ἡ «ὁμολογία της πίστεως». Ὅλα γίνονται τρις ὄχι μόνο γιά την τιμή τῆς Ἁγίας Τριάδος, ἀλλά καί γιά τό βέβαιο τοῦ πράγματος.(«ἀποτάσσῃ τῷ Σατανᾶ καί πᾶσι τοῖς ἔργοις αὐτοῦ καί πᾶσι τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ καί πάσῃ τῇ λατρεία αὐτοῦ καί πᾶσι τῇ πομπῆ αὐτοῦ; Ἀποτάσσομαι»,«συντάσσῃ τῷ Χριστῶ ; Συντάσσομαι» καί «πιστεύης αυτώ; Πιστεύω Αὑτῷ ὡς Βασιλεῖ καί Θεῷ» καί ἀκολουθεῖ το Σύμβολο τῆς Πίστεως.). Αὐτές εἶναι πολύ σημαντικές ὑποσχέσεις (ὅρκοι) πού δίνει ὁ κατηχούμενος γιά τη νέα του ζωή. Αὐτές τις ὑποσχέσεις ἔχουμε δώσει ὅλοι.

Ἄς σημειώσουμε ἐδῶ καί τήν  πολύ μεγάλη εὐθύνη πού ἔχει ὁ ἀνάδοχος (νουνός) ἀπέναντι στό βαπτιστικό του παιδί. Εἶναι ὁ πνευματικός του πατέρας διότι συνέβαλε στήν πνευματική του ἀναγέννηση.Εἶναι ἐγγυητής.

 

Από το κατηχητικό των ενηλίκων (Δευτέρα 22-10-2012)

 

Περί Προσευχής

 Το τηλέφωνο του Γέροντα.

 Ο Γέροντας έδωσε δώρο ένα κομποσκοίνι σε κάποιον προσκυνητή λέγοντας: Είναι το τηλέφωνο σου. Όταν είναι ανάγκη θα παίρνεις τηλέφωνο με αυτό!

 

  Κύριε ʼΙησοῡ Χριστέ, ἐλέησόν με

 Η ευχή αγιάζει.

 Όταν η νοικοκυρά λέει την ευχή, κάνοντας τις δουλειές του σπιτιού, όλα αγιάζονται. Και το φαγητό της και αυτοί που τρώνε το φαγητό της.

 

π. Παΐσιος

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΩΝ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΑΓΙΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ ΤΣΟΥΚΑΛΕΪΚΩΝ 2012-2013

Κατηχητικά

                     

                        ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΩΝ

ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΑΓΙΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ ΤΣΟΥΚΑΛΕΪΚΩΝ

                                       2012-2013

1)      Κάθε Σάββατο πρωί ώρα 10 έως 11 τμήμα Δημοτικού μεικτό .   Κατηχητής π. Δημήτριος Μπιλιανός.

2)     Κάθε Σάββατο πρωί ώρα 11 έως 12 τμήμα Γυμνασίου-Λυκείου-Φοιτητών μεικτό. Κατηχητής π. Δημήτριος Μπιλιανός.

3)     Κάθε Δευτέρα απόγευμα από ώρα 6 έως 7 παράκληση στον Άγιο Χαράλαμπο και από 7  έως 8 τμήμα ενηλίκων μεικτό. Κατηχητής π. Δημήτριος Μπιλιανός.

4)     Κάθε Τετάρτη απόγευμα 4:30 έως 5:30 τμήμα γυναικών. Κατηχήτρια κα. Ασπασία Σπυροπούλου.

 

εκ του Ναού

 ΠΕΡΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ

ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΡΩΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ

Μαθηταί  :  Ἐν δέ ταῖς ἡμέραις ταύταις πληθυνόντων τῶν μαθητῶν ἐγένετο γογγυσμός τῶν  Ἑλληνιστῶν πρός τούς  Ἑβραίους, ὅτι παρεθεωροῦντο ἐν τῇ διακονία τή καθημερινή αἵ χῆραι αὐτῶν. (Πράξ. στ΄1)

Σωζόμενοι : αἰνοῦντες τόν Θεόν καί ἔχοντες χάριν πρός ὅλον τόν λαόν. ὁ δέ Κύριος προσετίθει τούς σωζομένους κάθ  ἡμέραν τή ἐκκλησία• (Πράξ. β΄47)

Κλητοί : αὐτοῖς δέ τοῖς κλητοῖς,  Ἰουδαίοις τέ καί ΄Ἐλλησι, Χριστόν Θεοῦ δύναμιν καί Θεοῦ σοφίαν• (Ἅ΄ Κορινθ. α΄ 24)

Ἅγιοι :   Ἀσπάσασθε πάντα ἅγιον ἐν Χριστῷ  Ἰησοῦ… ἀσπάζονται ὑμᾶς πάντες οἱ ἅγιοι,…(Φιλιπ. δ΄ 21-22)

Χριστιανοί : χρηματίσαι τέ πρώτον ἐν  Ἀντιοχεία τούς μαθητᾶς Χριστιανοῦς. (Πράξ. ια΄26)

                        : ὁ δέ  Ἀγρίππας πρός τόν Παῦλον ἔφη• ἐν ὀλίγω μέ πείθεις Χριστιανόν γενέσθαι. (Πράξ. κστ΄28)

                         :  εἰ ὀνειδίζεσθε ἐν ὀνόματι Χριστοῦ, μακάριοι, ὅτι τό τῆς δόξης καί δυνάμεως καί τό τοῦ Θεοῦ Πνεῦμα ἔφ  ὑμᾶς ἀναπαύεται• …εἰ δέ ὡς Χριστιανός, μή αἰσχυνέσθω,  δοξαζέτω δέ τόν Θεόν (Α΄ Πετρ. δ΄ 14-16)

1.  Χριστιανός ἐστίν ἀληθινός οἶκος Χριστοῦ λογικός, δί ἔργων ἀγαθῶν καί δογμάτων ὀρθῶν συνιστάμενος (Μέγας Ἀθανάσιος)

2. Μετά τήν ἐπιφάνειαν τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ Χριστιανοί προσηγορεύθησαν οἱ πιστεύοντες. (Θεοδώρητος)

3. Γενώμεθα οὔν ἄξιοί της ἐπωνυμίας ἡ εἰλήφαμεν… Θέλω ὅπως μή μόνον λέγωμαι  Χριστιανός, ἀλλά καί εὑρεθῶ  ἐάν γάρ εὑρεθῶ καί λέγεσθαι δύναμαι. (Ἰγνάτιος ὁ Θεοφόρος)

4. Χριστιανισμός ἐστί τῆς θείας φύσεως μίμησις. Τρία τα χαρακτηριζόμενα τοῦ Χριστιανοῦ τόν βίον ἐστί  πράξις, λόγος, ἐνθύμιον. (Ἄγ. Γρήγ. Νύσσης)

5. Μόνον ἀξίως τοῦ εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ πολιτεύεσθε,… ὅτι ὑμίν ἐχαρίσθη τό ὑπέρ Χριστοῦ, οὐ μόνον τό εἰς αὐτόν πιστεύειν, ἀλλά καί τό ὑπέρ αὐτοῦ πάσχειν  (Φιλιπ. α΄ 27-29)