ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ
ΙΕΡΩΣΥΝΗΣ (β)
Ἡ μεταδιδομένη
χάρις (ἀόρατο στοιχεῖο)
Διά
του μυστηρίου τῆς Ιερωσύης παρέχεται θεία χάρις προχειρίζουσα τόν
χειροτονούμενο σέ ἕναν ἀπό τούς τρεῖς βαθμούς. Βεβαίως ἡ χάρις τῆς Ἱερωσύνης
εἶναι μία, ἀλλά παρέχεται εἰς διάφορον βαθμό κάθε φορά, δηλαδή κατά τήν
χειροτονία διακόνου, πρεσβυτέρου καί ἐπισκόπου.
Ὁ
ἐπίσκοπος λαμβάνει διά τῆς
χειροτονίας ὅλη τήν ἐκκλησιαστική ἐξουσία καί διακονία καί ἀσκεῖ πλήρως τό
τρισσόν ἀξίωμα διδάσκοντας τόν θεῖο λόγο, ἐπιτελώντας τά ἱερά Μυστήρια καί
διοικώντας τήν Ἐκκλησία. Ὁ πρεσβύτερος
διατελεῖ ὑπό τόν ἐπίσκοπο ἐπιτελεῖ ὅσα καί ὁ ἐπίσκοπος πλήν του μυστηρίου τῆς
Ἱερωσύνης, τῶν ἐγκαινίων του ναοῦ καί του καθαγιασμοῦ του μύρου. Ὁ διάκονος δεν τελεῖ μυστήρια αλλά
διακονεῖ τόν ἐπίσκοπο καί τόν πρεσβύτερο κατά τίς ἱερές ἀκολουθίες καί γενικά
κατά τήν ἄσκηση του ἔργου αὐτῶν, ἀναλαμβάνοντας ἐνίοτε καί τό κήρυγμα, τήν
κατήχηση κ.λ.π.
- Τό μυστήριο τῆς Ἱερωσύνης εἶναι μή ἐπαναλαμβανόμενο.
Ἡ
Ἐκκλησία εἶναι τό θεραπευτήριο α) τῶν ψυχῶν «ἄν τινῶν ἀφῆτε τάς ἁμαρτίας
ἀφίενται αὑτοῖς» (Ιωαν. 20,23) καί β) τῶν σωμάτων τῶν χριστιανῶν
«ἀσθενεῖ τίς ἐν ὑμῖν; προσκαλεσάσθω τούς πρεσβυτέρους τῆς ἐκκλησίας» (Ἰάκωβος
5, 14). Ὡς ἐκ τούτου ὁ ἱερέας εἶναι ὁ ἐνδιάμεσος μεταξύ τῶν ἀνθρώπων καί του
Θεοῦ ο Οποίος εἶναι ὁ ἰατρός τῶν ψυχῶν
καί τῶν σωμάτων ἡμῶν.
- Ἄμφια Διακόνου: α)στιχάριο, β)ὡράριο, γ)ἐπιμάνικα
- Ἄμφια Πρεσβυτέρου: α)στιχάριο, β)ἐπιτραχήλιο, γ)ζώνη, δ)ἐπιμάνικα, ε)φελώνιο, στ)επιγονάτιο. (Σταυρό φοροῦν ὅσοι εἶναι πρωτοπρεσβύτεροι και οι αρχιμανδρίτες)
- Ἄμφια Ἐπισκόπου: α)στιχάριο, β)ἐπιτραχήλιο, γ)ζώνη, δ)ἐπιμάνικα, ε)επιγονάτιο, στ)σάκκος, ζ)ὠμοφόριο. (Σήμερα διακριτικά του ἐπισκόπου εἶναι καί τό ἐγκόλπιο, ἡ μίτρα, ἡ ῥάβδος καί ὁ μανδύας)
«Ἄλλοι
ὅροι βασιλείας καί ἄλλοι ὅροι ἱερωσύνης. Ἀλλ' αὕτη μείζων ἐκείνης. Ὁ βασιλεύς
σώματα ἐμπιστεύεται, ὁ δέ ἱερεύς ψυχάς».(Ιωαν. Χρυσόστομος)
«Ὦ
ἱερεῖς πού προσφέρετε τίς ἀναίμακτες θυσίες! Μεγαλόδοξοι φύλακες τῶν ψυχῶν! Ὦ
ἐσεῖς πού του μεγάλου Θεοῦ τό δημιούργημα κρατᾶτε στά χέρια σας! Ὦ ἐσεῖς πού
ἑνώνετε τούς ἀνθρώπους μέ τό Θεό. Ὦ τά θεμέλια του κόσμου, τό φῶς τῆς ζωῆς, τό
θεμέλιο του λόγου». (Γρηγόρ. Θεολόγος)
«Πρέπει
να καθαρίσουμε πρῶτα τόν ἑαυτό μας, ἔπειτα να καθαρίσουμε τούς ἄλλους. Νά
ἀποκτήσουμε σοφία καί ἔπειτα νά κάνουμε σοφούς τούς ἄλλους. Να γίνουμε φῶς, γιά
να φωτίσουμε. Να πλησιάσουμε τόν Θεό οἱ ἴδιοι, γιά να φέρουμε κοντά καί τούς
ἄλλους. Να ἁγιαστοῦμε, γιά να ἁγιάσουμε». (Γρηγόρ. Θεολόγος)
από το κατηχητικό των ενηλίκων Δευτέρα 28-1-2013