Παρασκευή 28 Ιουνίου 2024
Πέμπτη 6 Ιουνίου 2024
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ 31 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΟΥ 1993- 2024
31 χρόνια χωρίς τον «κατηχητή» μας Γεώργιο Οικονόμου
6-Ιουνίου-1993 6-Ιουνίου-2024
Αιωνία του η μνήμη
Πάντα θα μας διδάσκει η μεγάλη του πίστη προς τον Θεό, το αγωνιστικό και ιεραποστολικό του φρόνημα και η άδολη αγάπη του προς όλους και κυρίως στα παιδιά. Γεωργίου του κατηχητού της Ορθοδόξου Εκκλησίας Αιωνία η μνήμη.
Εκοιμήθη εν Κυρίω στις 6 Ιουνίου 1993
Ο αφανής και καλός αγωνιστής Γεώργιος Οικονόμου πού γεννήθηκε σ' ένα μικρό ορεινό χωριό των Καλαβρύτων από το 1954 υπήρξε διακεκριμένο μέλος τής Α.Σ.Π., τής όποιας υπήρξε και μέλος του Διοικ. Συμβουλίου (1969-1993). Παρότι εφήρμοσε εις την ζωήν του το «λάθρα βιώσας», το όνομά του ήτο γνωστό εις την πόλι των Πατρών όπου έζησε και έδρασε ως ενεργό μέλος τής στρατευόμενης Εκκλησίας του Χριστού. «Αγαπητέ Γεώργη. Χάρηκα πού επικοινωνούμε μετά τόσο καιρό έστω και για θέμα κάθε άλλο παρά ευχάριστο...» του έγραφε μεταξύ άλλων σε μία επιστολή του ό κ. Κων/νος Στεφανόπουλος (νυν Πρόεδρος Ελληνικής Δημοκρατίας).
Ό δίχως ράσο καλόγερος τής «ΠΕΙΡΑΪΚΗΣ ΠΑΤΡΑΪΚΗΣ» ήτο αγνός, ταπεινός, φιλακόλουθος και το πρόσωπο του ήτο πάντοτε ίλαρόν με σεμνότητα και συγκατάβασιν. Κανόνας στη ζωή του υπήρξε το Ευαγγέλιο, και ό βίος του ήτο το ζωντανό κήρυγμα του Ευαγγελίου. Συνεπής στη πίστη του, άνθρωπος τής μελέτης τής Γραφής και μέτοχος των μυστηρίων τής Εκκλησίας, ήτο με έμπρακτη αγάπη ειρηνικός, μειλίχιος, ήσυχος. Μόνο εις ένα πράγμα ήτο φλεγόμενος ζηλωτής, εις την πίστιν. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του γνώρισμα ήτο το έντονο ομολογιακό στοιχείο.
«Κάποια ημέρα ό πολυσέβαστος και μακαριστός π. Γερβάσιος ανέθεσε ρητά τα κατηχητικά σχολεία και την λειτουργία τής θερινής κατασκηνώσεως στα Συχαινά στον Γεώργιο Οικονόμου. Αφού τον πήρε από το χέρι και τον οδήγησε μπροστά στην εικόνα τής Θεοτόκου, του είπε:
—Αυτά πού λες - εννοώντας την αποδοχή του Γ. Οικονόμου - τα λες στην Παναγία! Και συνέχισε:
—Στα χέρια σου παίρνεις το έργο αυτό. Αν είναι φυτεία του Θεού θα ζήση! Εάν όχι, θα σβήσει! Τοιουτοτρόπως ό Γ. Οικονόμου ανέλαβε την ευθύνη τής συνεχίσεως του Κατηχητικού έργου τής Άναπλ. Σχολής και, ειδικότερα, των Κατηχ. Σχολείων και τής Κατασκηνώσεως».
Ό ασκητής και κατηχητής των Πατρών Γεώργιος Οικονόμου (1917- 1993), πνευματικός βλαστός και υπεράξιος μαθητής του π. Γερβασίου. Ανάλωσε την άσπιλο ζωή του εις την διακονία του Κυρίου και της Εκκλησίας και με υποδειγματική αφοσίωση και σύνεση ιερουργούσε τα Κατηχητικά Σχολεία ποδηγετώντας την νεότητα.
Ό πνευματικός βλαστός και γνήσιος μαθητής του Άγιου Γερβασίου διεκρίθη ιδιαιτέρως εις την ορθόδοξο χριστιανική κατήχησι χωρίς να έχει σπουδάσει σε θεολογική Σχολή και χωρίς να είναι κάτοχος πτυχίου Εκκλησιαστικής Σχολής. Οι μαθηταί πού γεύτηκαν την ευεργετική παρουσία του, βλέποντας στον πρόσωπο του την εφαρμοσμένη θεολογία - «Ειδικότερα θεολόγος ει, αληθώς προσεύξη, και ει αληθώς προσεύξη, θεολόγος ειδικότερα» -, απέκτησαν πλήρη θεολογική παιδεία, θεολόγος δεν μπορεί να είναι κανείς, αν ή καρδία του δεν άγιασθή και ή ζωή του δεν εκπέμπη το άρωμα τής άγιότητος. Είναι γεγονός, ότι μερικοί πού υπερηφανεύονται για την διανοητικότητά τους, όλα αυτά τα θεωρούν κινέζικα. Και τούτο διότι δεν μπορούν να καταλάβουν, ότι στην Αλήθεια δεν πάει κανείς με τον ορθολογισμό του και την γνώσι του, αλλά με την πλούσια σε πνευματικό περιεχόμενο καρδιά. «Μακάριοι οι καθαροί την καρδία ότι αυτοί τον Θεόν όψονται» (Ματθ. 5,8).
Ό φλογερός και φιλότιμος αυτός εργάτης του Ευαγγελίου, πού ζούσε άπλα και πίστευε ορθόδοξα είχε μέσα του φωτιά θεϊκή και ένθεο ζήλο. «Μέσα στον ετερόκλητο περιβάλλον τής «Πειραϊκής - Πατραϊκής» ήταν για πολλούς και για τέσσερες δεκαετίας ένας φάρος. Μια θαρραλέα φωνή. Ένα στήριγμα. Ένας δείκτης πορείας προς το «μέγα Φως» (Ματθ. 4,16)61. «Πολλοί ήσαν εκείνοι, νέοι συνήθως στην ηλικία εργαζόμενοι στον χώρο τής «Π.Π.», πού χάρις στον παράδειγμα και την προτροπή του, έλκύσθηκαν στη ζωή του Πνεύματος και κάθισαν στα θρανία των Κατηχητικών του μαθημάτων στην οδό Παπαφλέσσα ή άλλου».
Ως κατηχητής πολλές ψυχές στήριξε, πλήθος ανθρώπων τις συνειδήσεις αφύπνισε, πολλούς πλανεμένους οδήγησε στον δρόμο του Θεού και στον μυστήριο τής μετανοίας. Με ψυχή γεμάτη από πίστη στον θεό δούλεψε με την καρδιά του και προσέλκυσε εις τα δίκτυά του τούς δυσκολότερους ιχθύς, νέους τής εποχής μας πού ήσαν ό φόβος και ό τρόμος τής Πατραϊκής κοινωνίας. Τα εκκλησάκια του Άγιου Μάρκου Ευγενικού στη Παγώνα, των Αγίων Χρύσανθου και Δαρείας στον Γηροκομείο και του Άγ. Κοσμά του Αιτωλού στην Έγλύκάδα, ή αίθουσα κηρυγμάτων κοντά στον Αγ. Ιωάννη Πράτσικα και ό Σύλλογος Χριστιανικής Δράσεως «ό Άγιος Μάρκος ό Ευγενικός» πού έφτιαξε είναι και αυτά μάρτυρες των πνευματικών αγώνων του, τής ιεραποστολικής του δράσεως, τής φλεγόμενης από αγάπη προς το Χριστό και τον άνθρωπο καρδιάς του, τής λιτής και παρθενικής ζωής του, τής ανιδιοτελείας και του ηρωικού του φρονήματος. «Ή δουλειά πού κάνει ό Γεώργιος Οικονόμου, δεν γίνεται πουθενά στην Ελλάδα» είπε ό Παν/τος Καθηγούμενος τής Αγιορείτικης Ί. Μονής Γρηγορίου Άρχιμ. π. Γεώργιος Καψάνης.
Ό Κύριος ανέπαυσε την ψυχή του σε αναστάσιμη περίοδο. Έφυγε σε ηλικία 76 ετών την Κυριακή τής Πεντηκοστής του 1993. Την νεκρώσιμη ακολουθία διάβασε στον ναό τής Άγιας Ταβιθά στην Α.Σ.Π. ό Μητροπολίτης Πατρών κ. Νικόδημος, ό οποίος εκφώνησε και επικήδειο λόγο εξαίροντας όπως έπρεπε τα χαρίσματα και την Ιεραποστολική του δραστηριότητα. Το σκήνωμά του το έθαψαν εις την Ιερά Μονή Γηροκομείου Πατρών.
ΒΙΒΛ. ΓΕΡΒΑΣΙΟΣ Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΑΓΙΟΣ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ ΜΑΣ ΚΑΙ ΦΑΡΟΣ ΤΩΝ ΠΑΤΡΩΝ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΟΗΣ.
πηγή: ΑΠΑΝΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
Τετάρτη 22 Μαΐου 2024
Σάββατο 4 Μαΐου 2024
ΠΑΣΧΑΛΙΝΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΑΤΡΩΝ κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
Πρός
τό Χριστεπώνυμον Πλήρωμα
τῆς Ἱερᾶς καί Ἀποστολικῆς Μητροπόλεως Πατρῶν
Παιδιά μου εὐλογημένα,
Πάσχα ἱερόν ἡμῖν σήμερον ἀναδέδεικται».
Σήμερα νικήθηκε ὁ θάνατος, ἀφοῦ «Πάσχα ἐστί μετάβασις ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τήν ζωήν».
Σήμερα ἒλαμψε τό φῶς, διότι «Πάσχα τῶν ὀμμάτων ὁ φωτισμός».
Σήμερα ἡ ζωή ἐνίκησε τόν δυνάστη τοῦ ἀνθρώπου ἃδη, γιά νά συνεχίσῃ ὁ ἱερός συγγραφεύς, «Πάσχα πιστῶν ἡ ὂντως ζωή».
Σήμερα οὐράνιο καί ἐπίγειο πανηγύρι, γιά νά διακηρύξῃ ὁ ἲδιος τῆς Ἀναστάσεως ὑμνητής, «Πάσχα παντός τοῦ κόσμου τρυφή».
Δέν ὑπάρχει μεγαλύτερη ἑορτή ἀπό τήν Ἀνάσταση.«Ἑορτῶν ἑορτή καί πανήγυρις ἐστί πανηγύρεων»
Δέν ὑπάρχει συγκλονιστικότερη χαρά, ἀπό τήν χαρά τῆς Ἀναστάσεως, τήν ὁποία οὐδείς δύναται νά μᾶς ἀφαιρέσῃ. «Πάσχα γάρ ψυχῶν ἡ ἀναψυχή. Πάσχα τῶν νόων ἡ χαρμονή».
Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου,
●Εἶναι ἡ σωτηρία ἀπό τό ἠθικό βάραθρο.
●Εἶναι ἡ λυτρωτική ἀνάσα ζωῆς γιά τόν σύγχρονο ἂνθρωπο, πού ζεῖ μέσα στήν ἀπελπισία.
●Εἶναι ἡ ἀνάγκη τῆς ψυχῆς, νά βρῇ τόν δρόμο γιά τήν αἰωνιότητα. «Πάσχα ἡ ἀνάβασις ἀπό γῆς εἰς τούς οὐρανούς».
●Εἶναι τό γκρέμισμα τοῦ τείχους ἀνάμεσα στόν Θεό καί στόν ἂνθρωπο.
●Εἶναι ἡ συμφιλίωση τῶν ἀνθρώπων μεταξύ τους, οἱ ὁποῖοι, ἒχασαν τήν κοινωνία καί βιώνουν τήν φοβερή καί ψυχοκτόνο μοναξιά. «Πάσχα ἐν χαρᾷ ἀλλήλους περιπτυξόμεθα».
●Εἶναι τό πανηγύρι συμπάσης τῆς Ἐκκλησίας, μέσα ἀπό τόν Ἀναστάσιμο ὓμνο καί παιάνα καί τό κοινό Ποτήριο τῆς Ἀθανάτου Ζωῆς καί Τραπέζης, ὃπου τό Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Ζωοδότου Κυρίου δίδεται, «ἳνα οἱ ἂνθρωποι ζωήν ἒχωσι καί περισσόν ἒχωσι». «Γεύσασθε καί ἲδετε ὃτι Χριστός ὁ Κύριος».
●Εἶναι τό Φῶς τό Πανάγιο, τό ὁποῖο διαλύει τό σκότος τῆς φρικτῆς ἀγνωσίας μέσα στό ὁποῖο ζεῖ ἡ σύγχρονη κοινωνία. Ἀκούσατε, ἀδελφοί μου καί τέκνα, τόν ἱερόν Ὑμνογράφο, ὁ ὁποῖος πανηγυρικά μᾶς λέγει: «Νῦν πάντα πεπλήρωται φωτός, οὐρανός τε καί γῆ καί τά καταχθόνια...».
Τό Πάσχα,
● Εἶναι ἡ εἰρήνη τοῦ κόσμου.
●Εἶναι ἡ ἀπάντηση στά ὃπλα, πού κατασκευάζουν οἱ μεγάλοι τῆς γῆς καί σκορπίζουν τόν θάνατο στούς λαούς.
●Εἶναι ὁ ἒλεγχος τῶν πλουσίων, οἱ ὁποῖοι καταχρῶνται τά ἀγαθά πού τούς ἒχει δώσει ὁ Θεός καί ἀφήνουν τή φτώχεια καί τήν πεῖνα νά θερίζουν τά παιδιά τῆς Ἀφρικῆς καί ὂχι μόνο.
●Εἶναι ἡ μόνη σωτηρία τοῦ ἀποϊεροποιημένου κόσμου, ὁ ὁποῖος δυστυχῶς σήμερα, υἱοθετεῖ τήν ἁμαρτία ὡς φυσικό τρόπο ζωῆς καί θεσμοθετεῖ τήν διαφθορά καί τόν ἠθικό ρῦπο, μέ ἀποτέλεσμα νά εὐτελίζεται ὁ ἂνθρωπος, ὁ ὁποῖος ἐδημιουργήθη κατ’ εἰκόνα καί καθ’ ὁμοίωσιν Θεοῦ.
●Τό Πάσχα εἶναι ἡ γιορτή τῶν Ἀγγέλων καί τῶν Ἁγίων ἀπό τῆς ἀρχῆς καί μέχρι τῶν ἐσχάτων. Εἶναι ἡ χαρά τῶν υἱῶν τῆς Ἀναστάσεως προγόνων μας, οἱ ὁποῖοι ἐκράτησαν ψηλά τό ἀναστάσιμο λάβαρο τῆς ζωῆς καί τῆς ἐλευθερίας καί τό παρέδωσαν σέ μᾶς γιά νά συνεχίσωμε τήν πορεία μας σέ δρόμους ἀναστασίμους καί φωτοφόρους.
Ἡ παρουσία μας σήμερα, στήν Ἀνάσταση καί στήν Ἀναστάσιμη Θεία Λειτουργία, δέν εἶναι ἐθιμική, ἀλλά εἶναι μαρτυρία οὐσιαστική καί καρδιακή, ὃτι «Ἀνέστη Χριστός καί ζωή πολιτεύεται». Εἶναι ὁμολογία, ὃτι δέν μποροῦμε νά ζήσωμε χωρίς τήν Ἀνάσταση καί ὃτι ἡ Ἑλλάδα εἶναι ἡ χώρα τῆς Ἀναστάσεως. Διά τοῦτο πρέπει ἡ Πατρίδα μας, νά παραμείνῃ ὁ θεματοφύλακας τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως καί τῆς Ἀποστολικῆς Ἀναστάσιμης παρακαταθήκης.
Παιδιά μου εὐλογημένα, παιδιά τῆς Ἀναστάσεως, Χριστιανοί μου,
Κρατεῖστε τά ἀναστάσιμα κεριά ἀναμμένα.
Φωτῖστε μέ τό Ἃγιο Φῶς τόν δρόμο τῶν παιδιῶν σας.
Δῶστε τους τήν ἀναστάσιμη χαρά, τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Μεταγγῖστε στίς καρδιές τους τήν εἰρήνη καί τήν γαλήνη τοῦ ἐκ Τάφου ἀνατείλαντος Κυρίου.
Πεῖτε τους, ὃτι χωρίς τόν Ἀναστάντα Κύριο, ὁ ἂνθρωπος δέ ζεῖ, ἀλλά εἶναι ἁπλῶς μιά βιολογική ὓπαρξη καί τίποτε παρά πάνω.
Διδάξτε στά παιδιά σας τήν ἀγάπη, πού εἶναι ἡ αὒρα τῆς εὐτυχίας καί νοηματοδοτεῖ τήν πορεία μας, μέσα στόν κόσμο καί στήν ἱστορία.
Μιλῆστε τους γιά τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία εἶναι ἡ δύναμη, πού δίδει τήν προοπτική καί τήν βεβαιότητα τῆς αἰωνιότητος.
Μή χάσετε αὐτήν τήν χαρά καί τήν ὀμορφιά τῆς ζωῆς, πού μᾶς χαρίζει ἡ Ἀνάσταση.
Σήμερα εἶναι τό Πάσχα μας. Τό πέρασμά μας ἀπό τή φθορά στήν ἀφθαρσία. Ἀπό τόν θάνατο στή ζωή. Ἀπό τή γῆ στόν οὐρανό.
Αὐτή τήν ἀλήθεια, γηθοσύνως, οἱ πάντες κραυγάζομε καί μαζί μέ τόν ἱερό Ὑμνογράφο, ψάλλομε,.«Πάσχα τό τερπνόν, Πάσχα Κυρίου Πάσχα... Πάσχα Χριστός ὁ Λυτρωτής. Πάσχα ἂμωμον, Πάσχα μέγα, Πάσχα τῶν πιστῶν, Πάσχα τό πύλας ἡμῖν τοῦ Παραδείσου ἀνοῖξαν...»
Τοῦτο τό Πάσχα, τούτη τήν νίκη τῆς Ζωῆς ἐναντίον τοῦ θανάτου, ἀναγγέλλομε στούς ἐγγύς καί τούς μακράν∙ Στούς ἐν πάσῃ τῇ δεσποτείᾳ τοῦ Κυρίου εὑρισκομένους Ἓλληνας Ὀρθοδόξους ἀδελφούς μας καί πρός πάντα ἂνθρωπο, ἀνεξαρτήτως φυλῆς καί γλώσσης, ἡλικίας καί μορφώσεως καί τούς ἐναγκαλιζόμεθα ἐν τῇ ἀγάπῃ τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου.
Παιδιά μου ἀγαπημένα,
Χριστός Ἀνέστη!
Χρόνια πολλά, λουσμένα στό φῶς καί στή χαρά τῆς Ἀναστάσεως.