Το Μυστήριο της Ιερωσύνης (α)

ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΙΕΡΩΣΥΝΗΣ (α)

Ἡ Ἱερωσύνη εἶναι τό Μυστήριο ἐκεῖνο κατά τό οποίο δια τῆς εὐχῆς καί τῆς ἐπιθέσεως τῶν χειρῶν του ἐπισκόπου στον χειροτονούμενο, κατέρχεται ἡ θεία Χάρις, προχειριζομένη αὐτόν σ' έναν ἀπό τούς τρεῖς βαθμούς τῆς: διακόνου, πρεσβυτέρου καί ἐπισκόπου. Τό Μυστήριο τῆς Ἱερωσύνης ὀνομάζεται καί χειροτονία.

Οἱ ἱερεῖς καί οἱ ἀρχιερεῖς δεν ἔχουν δική τούς ἱερωσύνη ἤ ἀρχιερωσύνη, ἀλλά ἔχουν τῇ μία, τήν αἰώνια «Ἱερωσύνη» του Χριστοῦ, τήν ὁποία λαμβάνουν ὅταν χειροτονοῦνται. Άρα οἱ ἱερεῖς δεν εἶναι οἱ ἀντιπρόσωποι του Χριστοῦ στῇ γῇ, ἀλλά ἡ ζωντανή παρουσία Του μέσα στο λαό Του. Εἶναι «εἰς τόπον καί τύπον Χριστοῦ»

Θεία σύσταση

Τό Μυστήριο τῆς Ἱερωσύνης ἱδρύθη ἀπό τόν ίδιο τόν Κύριο διά τῆς ἐκλογῆς τῶν δώδεκα Μαθητῶν Του καί Ἀποστόλων καί τῆς ἀναθέσεως σ'αὐτούς: α) του ἔργου τῆς διδασκαλίας «μαθητεύσατε πάντα τά ἔθνη» (Ματθ. 28,19) καί «κηρύξατε τό εὐαγγέλιον πάσῃ τῇ κτίσει» (Μάρκ. 16, 13), β) του ἔργου τῆς τελέσεως τῶν Μυστηρίων «βαπτίζοντες αὐτούς εἰς τό ὄνομα του Πατρός καί του Υἱοῦ καί του Ἁγίου Πνεύματος» (Ματθ. 28,19), «οὕτως ἡμᾶς λογιζέσθω ἄνθρωπος, ὡς ὑπηρέτας Χριστοῦ καί οἰκονόμους μυστηρίων Θεοῦ» (Α'Κορινθ.4,1) καί «ἄν τινῶν ἀφῆτε τάς ἁμαρτίας, ἀφίενται αὐτοῖς, ἄν τινῶν κρατῆτε κεκράτηνται»(Ιωαν 20,23) καί γ) του ἔργου τῆς διοικήσεως τῆς Ἐκκλησίας (Ιωάν24, 15-17).

Οἱ Ἀπόστολοι ἐγκατέστησαν συνεχιστές καί διαδόχους του ἔργου τούς, χειροτονοῦντες : πρῶτον διακόνους «οὖς ἔστησαν ἐνώπιον τῶν ἀποστόλων, καί προσευξάμενοιἐπέθηκαν αὑτοῖς τάς χεῖρας»(Πράξεις 6,6) δεύτερον πρεσβυτέρους «χειροτονήσαντες δέ αὑτοῖς κατ' ἐκκλησίαν καί προσευξάμενοι μετά νηστειῶν παρέθεντο αὐτούς τῳ Κυρίῳ» (Πράξ. 14, 23) καί τρίτον ἐπισκόπους «μή ἀμέλει του ἐν σοι χαρίσματος, ὁ ἐδόθη σοι…μετά ἐπιθέσεως τῶν χειρῶν του πρεσβυτερίου»(A’ Tιμ.4,14) καί «προσέχετε οὖν ἑαυτοῖς καί παντί τῳ ποιμνίῳ ἐν ὦ ὑμᾶς τό Πνεῦμα τό Ἅγιον ἔθετο ἐπισκόπους, ποιμαίνειν τήν ἐκκλησίαν του Κυρίου καί Θεοῦ» (Πράξ.20,28)

Αἰσθητά σημεῖα: α) Ἡ ἐπίθεσις  τῶν χειρῶν καί β) Ἡ εὐχή «Ἡ θεία Χάρις ἡ πάντοτε τά ἀσθενῆ θεραπεύουσα καί τά ἐλλείποντα ἀναπληροῦσα, προχειρίζεται τόν (τάδε) εἰς διάκονον (ἤ εἰς πρεσβύτερον ἤ εἰς ἐπίσκοπον)»

Τό μυστήριον τῆς ἱερωσύνης τελεῖ μόνο ὁ Ἐπίσκοπος.  Για τη χειροτονία ὅμως Ἐπισκόπου ἀπαιτεῖται ἀπό τούς κανόνες ἡ συμμετοχή στην ἀκολουθία του μυστηρίου τριῶν ἤ τοὐλάχιστον δύο Ἐπισκόπων.

από το κατηχητικό των ενηλίκων Δευτέρα 21-1-2013