Χειροτονία Διακόνου στον Άγιο Χαράλαμπο Τσουκαλεΐκων ἀπό τόν Μητροπολίτη Πατρῶν.

 

Σέ κλῖμα ἱερᾶς κατανύξεως, τήν Κυριακή 11.2.2024, στόν περικαλλῆ Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Χαραλάμπους, Τσουκαλεΐκων, κατά τήν διάρκεια τῆς Θείας Λειτουργίας, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος, ἐχειροτόνησε Διάκονο τόν εὐλαβέστατο νέο ἀπό τά Τσουκαλέϊκα, Μάριο Παπανικολόπουλο, ἀπόφοιτον τῆς Γεωπονικῆς Σχολῆς Πανεπιστημίου Πατρῶν, ἒγγαμο.

          Ὁ χειροτονηθείς Διάκονος, στήν σύντομη καί περιεκτική προσλαλιά του, ἐδόξασε τόν Θεό καί εὐχαρίστησε τούς εὐεργέτες του, τούς Γονεῖς του, τήν σύζυγό του, τούς πνευματικούς του πατέρας, τόν Σεβασμιώτατο καί τόν Λαό τοῦ Θεοῦ πού συμμετεῖχε στή Θεία Λειτουργία καί προσευχήθηκε κατά τό Μυστήριο τῆς Χειροτονίας.
          Ὁ Σεβασμιώτατος, στήν ὁμιλία του, τήν ὁποία ἒκαμε, εὐθύς ἀμέσως, μετά τήν χειροτονία, μίλησε συγκινητικά γιά τό Μυστήριο τῆς Ἱερωσύνης καί ἀνέλυσε τήν παραβολή τῶν ταλάντων, ἡ ὁποία ἀνεγνώσθη κατά τήν διάρκεια τῆς Θείας Λειτουργίας. Ἐπήνεσε δέ ἰδιαιτέρως τόν νέο Διάκονο γιά τήν ἀπόφασή του νά εἰσέλθῃ στόν ἱερό Κλῆρο, τῆς
Ἁγίας μας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί τοῦ συνέστησε τά τάλαντα πού τοῦ ἒδωσε ὁ Θεός νά τά αὐξήσῃ καί νά τά ἀποδώσῃ στόν Κύριον, ὣστε νά ἀκούσῃ τῆς εὐκταίας καί μακαρίας φωνῆς, «εἲσελθε δοῦλε εἰς τήν χαράν τοῦ Κυρίου σου».
          Ἐπίσης ὁ Σεβασμιώτατος, εὐχαρίστησε τούς Γονεῖς τοῦ Διακόνου γιά τήν ὡραία οἰκογένειά τους καί ἐπήνεσε γιά τόν ἀγῶνα, ὣστε νά δώσουν παιδιά εὐλογημένα στήν κοινωνία. Δραττόμενος δέ αὐτῆς τῆς εὐκαιρίας, ἐπήνεσε ὃλες τίς οἰκογένειες, πού ἀγωνίζονται, παρά τίς δυσκολίες σήμερα, νά μεγαλώσουν τά παιδιά τους μέ τήν πίστη στό Θεό καί μέ τά ἱερά καί τά ὃσια τοῦ Γένους μας.
Ἐπί πλέον εὐχαρίστησε καί ἐπήνεσε τήν σύζυγο τοῦ νέου Διακόνου, γιά τήν ἀπόφασή της, νά γίνῃ σύζυγος Ἱερέως καί ἀνεφέρθη στήν μεγάλη τιμή γιά μιά γυναίκα, νά γίνεται Πρεσβυτέρα.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΙΕΡΑΣ ΠΑΝΗΓΥΡΕΩΣ

 

Ἀνακοινωθέν περί θεσμοθετήσεως γάμου μεταξύ ἀτόμων τοῦ ἰδίου φύλου ἐν Ἑλλάδι

 

Ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος, συνελθοῦσα ὑπό τήν προεδρίαν τῆς Α. Θ. Παναγιότητος εἰς τήν τακτικήν συνεδρίαν αὐτῆς, σήμερον, Τετάρτην, 24ην Ἰανουαρίου 2024, ὑπενθυμίζει εἰς τό εὐσεβές ποίμνιον τοῦ Πανσέπτου Οἰκουμενικοῦ Θρόνου, ἐπί τῇ συζητήσει περί θεσμοθετήσεως γάμου μεταξύ ἀτόμων τοῦ ἰδίου φύλου καί περί τεκνοθεσίας ἐν Ἑλλάδι, τήν δεσμευτικήν Ἀπόφασιν τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας (Κρήτη, Ἰούνιος 2016), ὅτι «ἡ Ἐκκλησία δέν ἀποδέχεται διά τά μέλη αὐτῆς σύμφωνα συμβιώσεως τοῦ αὐτοῦ ἤ ἑτέρου φύλου καί πᾶσαν ἄλλην μορφήν συμβιώσεως, διαφόρου τοῦ γάμου» ὡς «τῆς ἐν Χριστῷ ἑνώσεως ἀνδρός καί γυναικός», ἡ ὁποία «συνιστᾷ μίαν μικράν ἐκκλησίαν ἤ μίαν εἰκόνα τῆς Ἐκκλησίας» (κείμενον «Τό μυστήριον τοῦ γάμου καί τά κωλύματα αὐτοῦ», Ι.10 καί 4).

Σημειοῦται συγχρόνως, ὅτι τά συνάπτοντα τοιαύτας μορφάς συμβιώσεως μέλη τῆς Ἐκκλησίας πρέπει νά ἀντιμετωπίζωνται μετά ποιμαντικῆς εὐθύνης καί ἐν Χριστῷ ἀγάπης.

 

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου

 

 

Απολυτίκιον Αγίου Γερβασίου του εν Πάτραις

 Απολυτίκιον Αγίου Γερβασίου του εν Πάτραις

Ποιηθέν  υπό του εν Αγίω Όρει 

Οσιολογιωτάτου Μοναχού Συμεών Δοχειαρείτου

Ήχος γ΄. Θείας πίστεως

Μύρων έμπλεοι, των κηρυγμάτων, 

οι πανίεροι, λόγοι σου, πάτερ, 

ευωδίαζον τας Πάτρας, Γερβάσιε, 

η αρετή δε του βίου σου άριστα, 

διπλούν προυξενεί σοι στέφανον εύαθλον, 

όθεν αίτησαι Χριστώ τω Θεώ δωρήσασθε, 

ειρήνην τοις πιστοίς και μέγα έλεος.

Δες περισσότερα ΕΔΩ

πηγή: https://anastasiosk.blogspot.com/

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΛΑΟ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΑΤΡΩΝ κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΙΟΚΑΤΑΤΑΞΕΩΣ ΤΟΥ Π. ΓΕΡΒΑΣΙΟΥ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ.

Χ Ρ Υ Σ Ο Σ Τ Ο Μ Ο Σ

ΕΛΕῼ ΘΕΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΤΗΣ ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ

ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΠΑΤΡΩΝ

 
Πρός
τό Χριστεπώνυμον Πλήρωμα
τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν
 
Παιδιά μου εὐλογημένα,
 

Σήμερον ἡμέρα ἑόρτιος καί εὐφροσύνης ἀνάπλεως διά τήν πόλιν τῶν Πατρῶν.

Ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, κατόπιν σεπτῆς εἰσηγήσεως τοῦ Παναγιωτάτου καί Οἰκουμενικοῦ ἡμῶν Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, κατέταξεν εἰς τάς δέλτους τῶν Ἁγίων, τῆς Ὁρθοδόξου ἡμῶν Ἐκκλησίας, τόν ἡγιασμένον πνευματικόν πατέρα καί Ἱεροκήρυκα τῶν Πατρῶν, τόν θερμουγόν διδάσκαλον τῶν θείων τῆς Ἐκκλησίας Δογμάτων, τόν φιλόθεον, φιλάγιον καί φιλάνθρωπον, τόν Ἱερέα τῶν πτωχῶν καί τῶν προσφύγων, τόν τροφέα τῶν χηρῶν καί ὀρφανῶν, τόν ἱδρυτήν  τοῦ πρώτου ἐν Ἑλλάδι τῶν Κατηχητικοῦ Σχολείου, τόν μαθητήν τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου, τόν παππούλη τῶν Πατρινῶν, τόν Ὃσιον Γερβάσιον τόν Παρασκευόπουλον, τόν κλεινόν καί σημειοφόρον Ἱερωμένον, τόν ἠγαπημένον τοῦ Λαοῦ, τόν ζηλωτήν καί πυρίπνουν ἐργάτην τοῦ Ἀμπελῶνος τοῦ Κυρίου.

Δοξάζομεν καί  ὑμνολογοῦμεν, τό πανάγιον Ὂνομα τοῦ ἐν Τριάδι προσκυνουμένου Θεοῦ ἡμῶν, τόν τοιαύτην δωρεάν καί χάριν ἐπιδαψιλεύσαντα εἰς τόν Λαόν αὐτοῦ, εἰς τούς ἐκγόνους τοῦ Πρωταποστόλου, τοῦ ἁλιέως τῶν ψυχῶν, Ἀνδρέου τοῦ ἐν Σταυρῷ, ὣσπερ ὁ Κύριος, τανυθέντος.

Σήμερον, ὁ οὐρανός ἂνωθεν τάς πνευματικάς ἀστράπτει αὐγάς. Σήμερον ἡ γλυκυτάτη Μήτηρ τοῦ Κυρίου μας, ἡ Θεοτόκος, ἡ μήτηρ καί παρηγορία τοῦ ὀρφανοῦ μικροῦ Γεωργίου καί ὓστερον π. Γερβασίου, σύν τοῖς ἀγγέλοις εὐφραίνεται.

Σήμερον ὁ τῆς πενταπόλεως Ἱεράρχης, ὁ Ἃγιος Νεκτάριος ὁ θαυματοβρύτης, ἐν οὐρανοῖς ἀγάλλεται, διά τόν ἃγιον Μαθητήν του.

Σήμερον ὁ κλεινός καί μέγας τῶν Πατρῶν Ἱεράρχης Ἱερόθεος ὁ Μητρόπουλος, ὁ προστάτης τοῦ Ὁσίου Γερβασίου, τά πνευματικά κλέα τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ, ἐν οὐρανοῖς ἀπολαμβάνει.

Σήμερον, ὁ τῆς Ὓδρας μακαριστός καί ἀοίδιμος Ἱεράρχης, ὁ Ἱερόθεος, ὁ ἂριστος μαθητής καί ἀφοσιωμένον πνευματικόν τέκνον τοῦ π. Γερβασίου, ἡδυμόλπως καί σεμνοπρεπῶς, τόν Κύριον δοξολογεῖ ἐν εὐφροσύνῃ καί πνευματικῶς ἀνακράζει: «Τίς Θεός μέγας ὡς ὁ Θεός ἡμῶν, σύ εἶ ὁ Θεός, ὁ ποιῶν θαυμάσια μόνος».

Σήμερον τῶν εὐλαβῶν Ἱερέων, τῆς τῶν Πατρέων συνεκλεκτῆς, ὁ σύλλογος, χεῖρας καί καρδίας πρός οὐρανόν ὑψώνει καί ἂσμασι καί ὓμνοις καί ὠδαῖς πνευματικαῖς τόν μακάριον καί ἀκάματον Ἱερέα μακαρίζει.

Σήμερον, ἡ γεννήσασα αὐτόν κώμη, ἡ Γρανίτσα, ἡ Νυμφασία τῆς Γορτυνίας καί πᾶσα ἡ ἁγιοτόκος Ἀρκαδία πνευματικῶς, διά τόν ἃγιον υἱόν αὐτῆς, πανηγυρίζει.

Σήμερον καί ὁ ἀοίδιμος Γέροντάς μου, ὁ γλυκύς Ἀρχιερεύς, ὁ ἂνθρωπος τῆς ἀγάπης, ὁ μακαριστός Μητροπολίτης Μαντινείας καί Κυνουρίας κυρός Θεόκλητος, μετά τῆς έν οὐρανοῖς Ἐκκλησίας, τόν Γερβάσιον ἂσμασιν καταστέφει, τόν Γερβάσιον ὁ ὁποῖος τοῦ ἒδωσε συμμαρτυρίαν διά νά εἰσέλθῃ εἰς τάς τάξεις τοῦ Ἱεροῦ Κλήρου.

Σήμερον ὁ τῶν Πατρῶν, ἐλέῳ Θεοῦ, Ἀρχιερεύς, ἡ ἐμή δηλαδή, έλαχιστότης, ὃση δύναμις ἐν τῇ καρδίᾳ μου, δοξολογικῶς πρός τόν Θεόν ἀνακράζει: «Μέγας εἶ Κύριε καί θαυμαστά τά ἒργα σου καί οὐδείς λόγος ἐξαρκέσει πρός ὓμνον τῶν θαυμασίων σου» καί γονυκλινῶς ἀπό τά βάθη τά τῆς ψυχῆς, πανευλαβῶς καί ἐν δάκρυσι ἀνακράζει: «Κύριε ταῖς τοῦ Ὁσίου Γερβασίου πρεσβεῖαις, ἐλέησον τήν πόλιν τῶν Πατρῶν καί τόν περιούσιον αὐτῆς Λαόν.

Κύριε, ταῖς τοῦ Ὁσίου Γερβασίου πρεσβείαις, εἰρήνευσον τόν σπαραττόμενον ὑπό τοῦ πολέμου κόσμον σου.

Κύριε, ταῖς τοῦ Ὁσίου Γερβασίου πρεσβείαις, κράτυνον τόν Παναγιώτατον καί Οἰκουμενικόν ἡμῶν Πατριάρχην καί χάρισαι αὐτῷ ἒτη πλεῖστα ὃσα, τετιμημένα, ἒμπλεα οὐρανίων χαρίτων, πρός δόξαν τοῦ Παναγίου Ὀνόματός Σου καί εὒκλειαν τῆς Ἁγίας σου Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας».

Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἠγαπημένα, σήμερον κατά τήν εὒσημον ταύτην ἡμέραν, θά σπεύσωμεν ἃπαντες Κλῆρος καί Λαός, εἰς τόν τόπον τόν Ἃγιον, ὃπου ὁ τάφος τοῦ Ἁγίου Γερβασίου, ὃπου ὁ Ναός τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς, εἰς Συχαινά, ἐντός τοῦ ὁποίου φυλάσσονται τά ἱερά  τοῦ Ὁσίου Γερβασίου καί μυρίπνοα Λείψανα.

Σήμερον καί ὣραν 5^ην ἀπογευματινήν, ὁ Πατραϊκός Λαός, πανευλαβῶς τόν Ἃγιον του θά προσκυνήσῃ καί Τόν δοξάσαντα αὐτόν Κύριον θά μεγαλύνῃ.

Ἃπαντες ἂς σπεύσωμεν ἐκεῖ, ὃπου ὁ Ἃγιος, ὃπου τά Λείψανά του, εὐχαριστοῦντες Θεῷ, τήν Ὑπεραγίαν Θεοτόκον μακαρίζοντες καί τόν ὃσιον Γερβάσιον πανευλαβῶς προσκυνοῦντες.

Ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ.

Δόξα τῷ Θεῷ πάντων ἒνεκεν.

Μετά πατρικῶν εὐχῶν καί τῆς ἐν Κυρίῳ ἀγάπης

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

 

 

+ Ο ΠΑΤΡΩΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

ΥΠΟΔΟΧΗ ΣΤΑΥΡΟΥ (ΑΚΡΙΒΕΣ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝ) ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

    Τήν Δευτέρα 13 τοῦ μηνός Νοεμβρίου ἐ.ἒ, καί ὣραν 5^ην ἀπογευματινήν, ἡ Ἱερά Μητρόπολις Πατρῶν, θά ὑποδεχθῇ τόν τίμιον Σταυρόν, ἀκριβές ἀντίγραφον τοῦ Σταυροῦ τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου, τόν ὁποῖον κατεσκεύασε μετά τήν οὐράνιον ὀπτασίαν, «ἐν τούτῳ νίκα».
    Ὁ πρωτότυπος Σταυρός τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου φυλάσσεται στήν Ἱερά Μονή Βατοπαιδίου, ἀπ’ ὃπου θά μεταφερθῆ ὁ Σταυρός (ἀντίγραφον τοῦ πρωτοτύπου), μετά τιμίου Ξύλου, στήν πόλη τῶν Πατρῶν γιά νά παραμείνῃ στόν Ἱερό Ναό τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου.
            Τόν Σταυρόν θά μεταφέρῃ ὁ Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Βατοπαιδίου, Γέρων Ἐφραίμ.
            Σᾶς ἀναμένομεν εἰς τήν ὑποδοχήν τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, ἡ ὁποία θά πραγματοποιηθῇ πλησίον τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου, τήν Δευτέρα 13 Νοεμβρίου καί ὣρα 5 τό ἀπόγευμα. Ἐν συνεχείᾳ θά τελεσθῇ δοξολογία ἐντός τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ. 

          

 

Ο ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ

 

Ο ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ  ΗΤΑΝ Ο ΜΑΡΑΘΩΝΟΔΡΟΜΟΣ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΠΕΡΗΦΑΝΗ ΚΑΙ ΕΣΩΣΕ ΕΚΑΤΟΜΜΎΡΙΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΗΝ ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΙΝΑ .... ΣΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΟΥ ΓΟΝΆΤΙΣΕ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ Ο ΤΟΤΕ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΤΟΥ : "ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΤΙΠΟΤΑ , ΘΕΛΩ ΒΟΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ " !!! ΠΡΑΓΜΑΤΙ Ο ΙΔΕΟΛΟΓΟΣ ΑΘΛΗΤΗΣ ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΝΑ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕΙ ΟΛΟ ΤΟΝ ΤΟΤΕ ΚΟΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟ "ΠΑΚΕΤΟ ΚΥΡΙΑΚΙΔΗ " ΝΑ ΦΤΑΣΕΙ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ , ΜΙΑ ΤΕΡΑΣΤΡΙΑ ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΠΕΡΑΣΕΙ ΕΝΑ Β' ΠΟΛΕΜΟ ΜΕ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΙΝΑ .  Ο ΑΘΛΗΤΗΣ ΠΟΥ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΤΟΤΕ ΤΟΥ ΑΠΑΓΟΡΕΥΑΝ ΝΑ ΤΡΕΞΕΙ ΚΑΘΩΣ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΠΕΙΝΑΣ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΖΉΣΕΙ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ ΚΙΝΔΎΝΕΥΕ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΤΟ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ , ΑΥΤΟΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΡΙΣΚΑΣΕ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΕΚΑΝΕ ΤΟΣΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΞΕΧΑΣΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΠΑΝΤΟΥ .

 

Το 1946 ο 36χρονος Στέλιος Κυριακίδης αποφάσισε να συμμετάσχει στον περίφημο πεντηκοστό Διεθνή Μαραθώνιο της Βοστώνης(42.195μ) μετά απο τιμητική πρόσκληση των διοργανωτών.

Η σύζυγός του έσπευσε να τον αποθαρρύνει αφού λόγω της Κατοχής ήταν αδύναμος και υποσιτισμένος. Είχε πέντε χρόνια να αγωνιστεί. Ο ίδιος όμως είχε πάρει την απόφασή του...πουλώντας προσωπικά του αντικείμενα και μετά απο πολλές και αγωνιώδεις προσπάθειες , ο Κυριακίδης κατάφερε τελικά να επιβιβαστεί σε αεροπλάνο για την Αμερική και στις 4.4. 1946 έφτασε στην Βοστώνη.  Οι γιατροί των αγώνων βλέποντάς τον αδύναμο εξέφρασαν τις αμφιβολίες τους και δίστασαν για το αν έπρεπε να του δώσουν άδεια να συμμετάσχει. Στην ουσία φοβόντουσαν για την ίδια του την ζωή.

Ο Στέλιος όμως δεν δεχόταν κουβέντα και δήλωνε αποφασιστικά: "¨Ηρθα για να τρέξω για επτά εκατομμύρια πεινασμένους Έλληνες και θα τρέξω!" Ετσι υπέγραψε υπεύθυνη δήλωση ότι παίρνει  ο ίδιος την ευθύνη για τον εαυτό του.

Στις 20 Απριλίου του 1946 δόθηκε η εκκίνηση του φημισμένου 50ου μαραθωνίου της Βοστώνης με μεγάλο φαβορί τον Αμερικανό Τζόνι Κέλι.

Ο Έλληνας μαραθωνοδρόμος έτρεξε με την γνωστή του τακτική(ξεκινούσε χαλαρά για να κρατά δυνάμεις και επιτάχυνε μετά το μέσο της διαδρομής).

Με την δύναμη της ψυχής του, κατάφερε να είναι μπροστά στα τελευταία χιλιόμετρα. Δεν του επιτρεπόταν να μη νικήσει...

΄Ενας ηλικιωμένος μετανάστης στην διαδρομή έτρεχε κοντά του και του έδινε κουράγιο φωνάζοντάς του:" Για την Ελλάδα  Στέλιο μου! Για τα παιδιά σου!!!"

Οι κουβέντες αυτές έδωσαν κουράγιο στον Στέλιο και μ'όλα τα σωματικά του αποθέματα κατάφερε να φτάσει στην νίκη, φωνάζοντας στον τερματισμό:

"FOR GREECE!!!" 

Ο χρόνος του 2.29.27 αποτέλεσε τον καλύτερο χρόνο στην Ευρώπη και για 22 χρόνια τον καλύτερο στην Ελλάδα.

Ο Κέλυ όταν ρωτήθηκε γιατί δεν κατάφερε να κερδίσει απάντησε: Πώς θα μπορούσα να κερδίσω ποτέ έναν τέτοιο αθλητή? Εγώ έτρεχα για τον ευατό μου κι'αυτός για μια ολόκληρη πατρίδα..!"

Η νίκη του προκάλεσε πάταγο! Οι Αμερικανοί έσπευσαν να του δώσουν χρήματα και να του προτείνουν να μείνει στις ΗΠΑ. Ο ίδιος όμως άφησε άφωνο ακόμη και τον πρόεδρο της Αμερικής Τρούμαν όταν τον ρώτησε τι θα ήθελε να του προσφέρει ως δώρο.

" Για μένα δεν θέλω τίποτα! Μόνο για την Ελλάδα βοήθεια!"

Έμεινε στην Αμερική και για ένα μήνα πάλεψε να μαζέψει βοήθεια για την πατρίδα...

Καθώς η νίκη του είχε συγκινήσει τους Αμερικάνους και τους ομογενείς, το ποσό που κατάφερε να συγκεντρώσει έφθασε τα 250.000 δολάρια (τεράστιο ποσό για την εποχή) ενώ η οικογένεια Λιβανού έστειλε έξι πλοία με είδη πρώτης ανάγκης στην δοκιμαζόμενη Ελλάδα.

Η βοήθεια αυτή ονομάστηκε" Πακέτο Κυριακίδη"

Στις 23 Μαίου 1946, ο Κυριακίδης επέστεψε στην Ελλάδα , όπου τον περίμεναν ένα εκατομμύριο Έλληνες για να τον υποδεχτούν με τιμές ήρωα ενώ για πρώτη φορά μετά την κατοχή, φωταγωγήθηκε η Ακρόπολη προς τιμή του!

Δακρυσμένος κατά την διάρκεια της επίσημης τελετής στους Στύλους το Ολυμπίου Διός δήλωνε:

"Eίμαι υπερήφανος που είμαι Έλλην!"

 

Πέθανε στις 10 Δεκεμβρίου του 1987 και τάφηκε στον Πύργο Κορινθίας.

 

 

 

  ΠΗΓΗ Πολιτεία Αγάπης στο viber. 

 

13 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΘΕΜΕΛΙΩΣΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΑΓΙΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ ΤΣΟΥΚΑΛΕΪΚΩΝ

   Τὴν ξεχωριστὴ ἡμέρα γιὰ τὴν Πάτρα, Κυριακὴ 26 Σεπτεμβρίου 2010, ἐπέλεξε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ. Χρυσόστομος νὰ τελέσει τὴ Θεμελίωση τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Χαραλάμπους Τσουκαλαιίκων. Μετὰ τὴν πολυαρχιερατικὴ Θεία Λειτουργία στὸν μεγαλειώδη Ἱερὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου τοῦ Πρωτοκλήτου στὴν Πάτρα, όπου εορτάσθηκε η ἐπέτειος τῆς ἐπανακομιδῆς τῆς Τιμίας Κάρας τοῦ πολιούχου τῆς πόλεως, ἅπαντες οἱ Ἀρχιερεῖς ποὺ ἔλαβαν μέρος στὴν Πανήγυρη, ὁ Πρωτοσύγκελλος τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν, πλειάδα ἱερέων καὶ πλῆθος πιστῶν μετέβησαν στὸν ὄμορφο παραλιακὸ οἰκισμὸ τῶν Τσουκαλαιίκων γιὰ τὴ Θεμελίωση τοῦ νέου Ναοῦ.

    Τὸν Ἁγιασμὸ τέλεσε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν, συμπροσευχομένων τῶν Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτῶν Ἄρτης Ἰγνατίου, Γλυφάδας Παύλου, Ζιχνῶν καὶ Νευροκοπίου Ἰεροθέου καὶ Λαγκαδᾶ Ἰωάννου. Ἐπίσης, στὴν ἀκολουθία τοῦ Ἁγιασμοῦ ἔλαβαν μέρος ὁ ἱερέας τῆς Ἐνορίας π. Δημητρίος Μπιλιανὸς καὶ ὁ διάκονος π. Γερβάσιος Παρακεντές.

     Πλῆθος κόσμου προσῆλθε τὴν ἡμέρα ἐκείνη στὴν τελετὴ τῆς Θεμελίωσης. Παρόντες ἦταν ὁ Δήμαρχος Βραχναιίκων Βασίλειος Τογατζῆς καὶ ἄλλοι ἐκπρόσωποι τοπικῶν Ἀρχῶν τῆς περιοχῆς. Ἡ ξαφνικὴ δυνατὴ νεροποντὴ δὲν ἐπηρέασε τὴν παρουσία τοῦ κόσμου. Μάλλον ἑρμηνεύτηκε ὡς ἕνας καλὸς οἰωνὸς γιὰ τὴν πορεία τῆς ἀνέγερσης τοῦ νέου Ναοῦ.   

  

ΕΠΑΝΑΚΟΜΙΔΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΡΑΣ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΑΝΔΡΕΟΥ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ

 

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ 30 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΟΥ 1993- 2023

30 χρόνια χωρίς τον «κατηχητή» μας Γεώργιο Οικονόμου 

6-Ιουνίου-1993  6-Ιουνίου-2023

Αιωνία του η μνήμη

Πάντα θα μας διδάσκει η μεγάλη του πίστη προς τον Θεό, το αγωνιστικό και ιεραποστολικό του φρόνημα και η άδολη αγάπη του προς όλους και κυρίως στα παιδιά. Γεωργίου του κατηχητού της Ορθοδόξου Εκκλησίας Αιωνία η μνήμη.

 

Εκοιμήθη  εν Κυρίω στις 6 Ιουνίου 1993

Ο αφανής και καλός αγωνιστής Γεώργιος Οικονόμου πού γεννήθηκε σ' ένα μικρό ορεινό χωριό των Καλαβρύτων από το 1954 υπήρξε διακεκριμένο μέλος τής Α.Σ.Π., τής όποιας υπήρξε και μέλος του Διοικ. Συμβουλίου (1969-1993). Παρότι εφήρμοσε εις την ζωήν του το «λάθρα βιώσας», το όνομά του ήτο γνωστό εις την πόλι των Πατρών όπου έζησε και έδρασε ως ενεργό μέλος τής στρατευόμενης Εκκλησίας του Χριστού. «Αγαπητέ Γεώργη. Χάρηκα πού επικοινωνούμε μετά τόσο καιρό έστω και για θέμα κάθε άλλο παρά ευχάριστο...» του έγραφε μεταξύ άλλων σε μία επιστολή του ό κ. Κων/νος Στεφανόπουλος (νυν Πρόεδρος Ελληνικής Δημοκρατίας).

Ό δίχως ράσο καλόγερος τής «ΠΕΙΡΑΪΚΗΣ ΠΑΤΡΑΪΚΗΣ» ήτο αγνός, ταπεινός, φιλακόλουθος και το πρόσωπο του ήτο πάντοτε ίλαρόν με σεμνότητα και συγκατάβασιν. Κανόνας στη ζωή του υπήρξε το Ευαγγέλιο, και ό βίος του ήτο το ζωντανό κήρυγμα του Ευαγγελίου. Συνεπής στη πίστη του, άνθρωπος τής μελέτης τής Γραφής και μέτοχος των μυστηρίων τής Εκκλησίας, ήτο με έμπρακτη αγάπη ειρηνικός, μειλίχιος, ήσυχος. Μόνο εις ένα πράγμα ήτο φλεγόμενος ζηλωτής, εις την πίστιν. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του γνώρισμα ήτο το έντονο ομολογιακό στοιχείο.

«Κάποια ημέρα ό πολυσέβαστος και μακαριστός π. Γερβάσιος ανέθεσε ρητά τα κατηχητικά σχολεία και την λειτουργία τής θερινής κατασκηνώσεως στα Συχαινά στον Γεώργιο Οικονόμου. Αφού τον πήρε από το χέρι και τον οδήγησε μπροστά στην εικόνα τής Θεοτόκου, του είπε:

—Αυτά πού λες - εννοώντας την αποδοχή του Γ. Οικονόμου - τα λες στην Παναγία! Και συνέχισε:

—Στα χέρια σου παίρνεις το έργο αυτό. Αν είναι φυτεία του Θεού θα ζήση! Εάν όχι, θα σβήσει! Τοιουτοτρόπως ό Γ. Οικονόμου ανέλαβε την ευθύνη τής συνεχίσεως του Κατηχητικού έργου τής Άναπλ. Σχολής και, ειδικότερα, των Κατηχ. Σχολείων και τής Κατασκηνώσεως».

Ό ασκητής και κατηχητής των Πατρών Γεώργιος Οικονόμου (1917- 1993), πνευματικός βλαστός και υπεράξιος μαθητής του π. Γερβασίου. Ανάλωσε την άσπιλο ζωή του εις την διακονία του Κυρίου και της Εκκλησίας και με υποδειγματική αφοσίωση και σύνεση ιερουργούσε τα Κατηχητικά Σχολεία ποδηγετώντας την νεότητα.

Ό πνευματικός βλαστός και γνήσιος μαθητής του Άγιου Γερβασίου διεκρίθη ιδιαιτέρως εις την ορθόδοξο χριστιανική κατήχησι χωρίς να έχει σπουδάσει σε θεολογική Σχολή και χωρίς να είναι κάτοχος πτυχίου Εκκλησιαστικής Σχολής. Οι μαθηταί πού γεύτηκαν την ευεργετική παρουσία του, βλέποντας στον πρόσωπο του την εφαρμοσμένη θεολογία - «Ειδικότερα θεολόγος ει, αληθώς προσεύξη, και ει αληθώς προσεύξη, θεολόγος ειδικότερα» -, απέκτησαν πλήρη θεολογική παιδεία, θεολόγος δεν μπορεί να είναι κανείς, αν ή καρδία του δεν άγιασθή και ή ζωή του δεν εκπέμπη το άρωμα τής άγιότητος. Είναι γεγονός, ότι μερικοί πού υπερηφανεύονται για την διανοητικότητά τους, όλα αυτά τα θεωρούν κινέζικα. Και τούτο διότι δεν μπορούν να καταλάβουν, ότι στην Αλήθεια δεν πάει κανείς με τον ορθολογισμό του και την γνώσι του, αλλά με την πλούσια σε πνευματικό περιεχόμενο καρδιά. «Μακάριοι οι καθαροί την καρδία ότι αυτοί τον Θεόν όψονται» (Ματθ. 5,8).

Ό φλογερός και φιλότιμος αυτός εργάτης του Ευαγγελίου, πού ζούσε άπλα και πίστευε ορθόδοξα είχε μέσα του φωτιά θεϊκή και ένθεο ζήλο. «Μέσα στον ετερόκλητο περιβάλλον τής «Πειραϊκής - Πατραϊκής» ήταν για πολλούς και για τέσσερες δεκαετίας ένας φάρος. Μια θαρραλέα φωνή. Ένα στήριγμα. Ένας δείκτης πορείας προς το «μέγα Φως» (Ματθ. 4,16)61. «Πολλοί ήσαν εκείνοι, νέοι συνήθως στην ηλικία εργαζόμενοι στον χώρο τής «Π.Π.», πού χάρις στον παράδειγμα και την προτροπή του, έλκύσθηκαν στη ζωή του Πνεύματος και κάθισαν στα θρανία των Κατηχητικών του μαθημάτων στην οδό Παπαφλέσσα ή άλλου».

Ως κατηχητής πολλές ψυχές στήριξε, πλήθος ανθρώπων τις συνειδήσεις αφύπνισε, πολλούς πλανεμένους οδήγησε στον δρόμο του Θεού και στον μυστήριο τής μετανοίας. Με ψυχή γεμάτη από πίστη στον θεό δούλεψε με την καρδιά του και προσέλκυσε εις τα δίκτυά του τούς δυσκολότερους ιχθύς, νέους τής εποχής μας πού ήσαν ό φόβος και ό τρόμος τής Πατραϊκής κοινωνίας. Τα εκκλησάκια του Άγιου Μάρκου Ευγενικού στη Παγώνα, των Αγίων Χρύσανθου και Δαρείας στον Γηροκομείο και του Άγ. Κοσμά του Αιτωλού στην Έγλύκάδα, ή αίθουσα κηρυγμάτων κοντά στον Αγ. Ιωάννη Πράτσικα και ό Σύλλογος Χριστιανικής Δράσεως «ό Άγιος Μάρκος ό Ευγενικός» πού έφτιαξε είναι και αυτά μάρτυρες των πνευματικών αγώνων του, τής ιεραποστολικής του δράσεως, τής φλεγόμενης από αγάπη προς το Χριστό και τον άνθρωπο καρδιάς του, τής λιτής και παρθενικής ζωής του, τής ανιδιοτελείας και του ηρωικού του φρονήματος. «Ή δουλειά πού κάνει ό Γεώργιος Οικονόμου, δεν γίνεται πουθενά στην Ελλάδα» είπε ό Παν/τος Καθηγούμενος τής Αγιορείτικης Ί. Μονής Γρηγορίου Άρχιμ. π. Γεώργιος Καψάνης.

Ό Κύριος ανέπαυσε την ψυχή του σε αναστάσιμη περίοδο. Έφυγε σε ηλικία 76 ετών την Κυριακή τής Πεντηκοστής του 1993. Την νεκρώσιμη ακολουθία διάβασε στον ναό τής Άγιας Ταβιθά στην Α.Σ.Π. ό Μητροπολίτης Πατρών κ. Νικόδημος, ό οποίος εκφώνησε και επικήδειο λόγο εξαίροντας όπως έπρεπε τα χαρίσματα και την Ιεραποστολική του δραστηριότητα. Το σκήνωμά του το έθαψαν εις την Ιερά Μονή Γηροκομείου Πατρών.

ΒΙΒΛ. ΓΕΡΒΑΣΙΟΣ Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΑΓΙΟΣ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ ΜΑΣ ΚΑΙ ΦΑΡΟΣ ΤΩΝ ΠΑΤΡΩΝ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΟΗΣ.

πηγή: ΑΠΑΝΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΧΟΡΩΔΙΑΣ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΑΓ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ ΤΣΟΥΚΑΛΕΪΚΩΝ

 

ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ ΑΙΜΟΔΟΣΙΑ 21 - 5 - 2023

 

ΠΑΣΧΑΛΙΝΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΑΤΡΩΝ κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΤΡΩΝ

ΑΓΙΟΝ ΠΑΣΧΑ 2023

Ἀριθμ. Πρωτ.:   160

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 433ή

Χ Ρ Υ Σ Ο Σ Τ Ο Μ Ο Σ

ΕΛΕῼ ΘΕΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΤΗΣ ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ

ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΠΑΤΡΩΝ

Πρός

τό Χριστεπώνυμον Πλήρωμα

τῆς Ἱερᾶς καί Ἀποστολικῆς Μητροπόλεως Πατρῶν

Παιδιά μου εὐλογημένα,

            «Ἀνέτειλε καί πάλιν ἡμέρα λαμπρά καί πανευφρόσυνος. Ἀναστάσεως ἡμέρα, Πάσχα ἱερόν, Πάσχα τερπνόν, ἅγιον, Πάσχα μυστικόν, Πάσχα πανσεβάσμιον… ».

            Τά πρόσωπα λάμπουν, οἱ καρδιές εὐφραίνονται καί γιορτάζουν τό δικό τους, μοναδικό, ἀνεπανάληπτο, χαρμόσυνο, κοσμοσωτήριο πανηγύρι.

            Μαζί μας ἀγάλλεται ὃλος ὁ κόσμος. Ὁλόκληρη ἡ δημιουργία τοῦ Θεοῦ καταλάμπεται ἀπό τίς ἀναστάσιμες λαμπηδόνες τοῦ ἀνεσπέρου Φωτός, τό ὁποῖον ἀνέτειλε καί πάλιν ἀπό τόν Πανάγιο Τάφο, θαυμαστό σημεῖο τῆς ἀπείρου ἀγάπης τοῦ σαρκί Παθόντος καί ἐκ Τάφου ἀνατείλαντος Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ὁ Ἱερός Ὑμνογράφος πανηγυρικά καί διαχρονικά κραυγάζει: «Νῦν πάντα πλεπλήρωται φωτός, οὐρανός τε καί γῆ καί τά καταχθόνια».

            Ὁ ὡραιότατος αὐτός καί βαθειά θεολογικός ὓμνος τῆς Ἁγίας μας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἀποδίδει τό μέγα μήνυμα τῆς Ἑορτῆς, ἀφοῦ τό σκοτάδι διαλύθηκε καί ὃλα φωτίστηκαν ἀπό τό Ἃγιο ἀναστάσιμο Φῶς. Λύθηκαν τά δεσμά τῶν ἀπ’ αἰῶνος πεπεδημένων. Ἐλευθερώθηκαν οἱ ψυχές ἀπό τοῦ ἃδου τίς φυλακές. Νικήθηκε ὁ ἃδης. Καταργήθηκε ὁ θάνατος.

            Αὐτό μᾶς τό βεβαιώνουν οἱ Μυροφόρες Γυναῖκες μέ πρώτη τήν Παναγία καί οἱ ἃγιοι Ἀπόστολοι, ὡς αὐτόπται καί μάρτυρες τῶν φρικτῶν καί κοσμοσωτηρίων γεγονότων. Αὐτό κηρύττουν οἱ Ἃγιοι Πατέρες καί Διδάσκαλοι. Αὐτό ὑπογράφουν, βαφαῖς ἐρυθραῖς, μέ τό αἷμα τους δηλαδή, οἱ ἃγιοι Μάρτυρες ἀπό τῆς ἀρχῆς καί μέχρι τῶν ἐσχάτων. Αὐτό ἀποπνέουν τά ἂφθαρτα καί τά ἂλλα μυρίπνοα τῶν Ἁγίων Λείψανα. Αὐτό μαρτυρεῖ ἡ ἀναστάσιμη, διαχρονικά, ἐμπειρία τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας. Αὐτό μαρτυροῦν τά μνήματα τῶν κεκοιμημένων μέ τά ἀναμμένα καντήλια καί τά κεριά τῆς Ἀναστάσεως, μέσα στά ὁποῖα, πρός καιρόν, ἀναπαύονται τά σώματα τῶν μεταστάντων, ἀναμένοντας τήν κοινήν Ἀνάσταση.

            Αὐτό διακηρύττει ἡ παρουσία μυριάδων ἀνθρώπων σήμερα, πού κρατώντας τίς λαμπάδες μέ τό Ἃγιο Φῶς, ὃπως ἐμεῖς αὐτή τήν ὣρα, ψάλλουν, γεγονυῖα τῇ φωνῇ, τόν ἐπινίκιο παιᾶνα, «Χριστός Ἀνέστη, ἐκ νεκρῶν, θανάτῳ θάνατον πατήσας καί τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι ζωήν χαρισάμενος».

            Αὐτή ἡ ἀναστάσιμη ἰαχή ἀκούεται καί ἀπό τά συντρίμμια τοῦ φρικτοῦ δυστυχήματος τῶν Τεμπῶν, πού τόσο μᾶς πλήγωσε, ὃπως καί ὃλον τόν κόσμο. Ναί αδελφοί μου, αὐτό ἀκούεται ἀπό τά στόματα δεκάδων νέων καί μεγαλυτέρων, πού ἀπό αὐτό τό τόπο, μαρτυρικῶς, φτερούγισαν στόν οὐρανό πρό τοῦ Πάσχα καί ἢδη βιώνουν μετά τῶν Ἁγίων τήν ἐμπειρία τῆς Ἀναστάσεως, βεβαιώνοντας τούς γονεῖς καί τούς οἰκείους των γιά τήν ἀθάνατη καί ἀτελεύτητη ζωή.

            Ὃλοι αὐτοί, οἱ ἀπό τῆς ἀρχῆς καί μέχρι τῶν ἐσχάτων κεκοιμημένοι, ἀκολουθοῦντες  στόν ἀναστάσιμο πανηγυρισμό, τόν μέγα τῆς Ἀναστάσεως ὑμνολόγον, ἃγιον Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο, καταγελώντας τόν θάνατο, μέ ἐπινίκια φωνή πού σεισμό παγκόσμιο προκαλεῖ, κραυγάζουν:

«Ποῦ σου, θάνατε, τό κέντρον;

Ποῦ σου, ἅδη, τό νῖκος;

Ἀνέστη Χριστός καί σύ καταβέβλησαι.

Ἀνέστη Χριστός καί πεπτώκασι δαίμονες.

Ἀνέστη Χριστός καί χαίρουσιν ἄγγελοι.

Ἀνέστη Χριστός, καί ζωή πολιτεύεται.

Ἀνέστη Χριστός καί νεκρός οὐδείς ἐπί μνήματος».

            Ἀδελφοί μου καί παιδιά μου,

            «Αὕτη ἡ κλητὴ καὶ ἁγία ἡμέρα, ἡ μία τῶν Σαββάτων, ἡ βασιλὶς καὶ κυρία, ἑορτῶν ἑορτή καὶ πανήγυρις ἐστι πανηγύρεων!…»

            Ἂς χαροῦμε τήν μεγάλη αὐτή Γιορτή. Ἂς ἀφήσωμε τήν καρδιά μας νά πλημμυρίσῃ ἀπό τό ἀναστάσιμο Φῶς καί ἂς ἐναγκαλισθοῦμε ὁ ἓνας τόν ἂλλον μέ ἀγάπη. «Εἲπωμεν ἀδελφοί καί τοῖς μισοῦσιν ἡμᾶς, συγχωρήσωμεν πάντα τῇ Ἀναστάσει».

            Αὐτήν τήν ὣρα προσευχόμεθα καί ἀναστάσιμα ἀσπαζόμεθα, τούς ὃπου γῆς ἐμπεριστάτους ἀδελφούς μας. Τούς ζώντας τήν φρίκη τοῦ πολέμου στήν Οὐκρανία, τούς φέροντας τήν ὀδύνη τῶν σεισμῶν στήν Τουρκία καί Συρία καί ὃλους ὃσοι, παντί τρόπῳ, ἀπ’ ἂκρου εἰς ἂκρον τῆς γῆς δοκιμάζονται.

            Πρός τούς Ὁμογενεῖς Ἀδελφούς μας, τούς ἀπό περάτων ἓως περάτων τῆς Οἰκουμένης τήν Ἑλλάδα μεγαλύνοντας καί τήν Ὀρθοδοξίαν, ὡς κόρην ὀφθαλμοῦ, φυλάσσοντας, ἀναστασίμως ἀπό τήν Ἀποστολική πόλη τοῦ Πρωτοκλήτου τῶν Ἀποστόλων, ὃ τε Μητροπολίτης, ὁ Ἱερός Κλῆρος καί ἃπας ὁ εὐσεβής Λαός κατασπαζόμεθα.

            Ἀδελφοί μου καί τέκνα ἐν Κυρίῳ,

            Ἡ ἑορτή τῆς Ἀναστάσεως δέν προσφέρεται ἁπλῶς γιά ἓνα συναισθηματικό, ἐθιμικό ἑορτασμό, ἀλλά εἶναι ἡ ἐμπειρία τῆς ὂντως Ζωῆς καί τῆς οὐρανίου ἀτελευτήτου χαρᾶς καί ἀθανασίας.

            Σᾶς ἐναγκαλίζομαι ὃλους μέ ὃλη μου τήν ἀγάπη, σᾶς ἀσπάζομαι ἀναστάσιμα καί εὒχομαι, τό Φῶς τῆς Ἀναστάσεως, ἡ ἀναστάσιμη χαρά, ἡ εἰρήνη καί ἡ ἀγάπη, νά καταυγάζουν διά παντός τήν ζωή σας, εἰς ἒτη πολλά, χαριτωμένα, Ἀναστάσιμα καί κατά πάντα εὐλογημένα.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ! ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ!

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

          + Ο  Π Α Τ Ρ Ω Ν   Χ Ρ Υ Σ Ο Σ Τ Ο Μ Ο Σ