ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑΣ (γ)

                     ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑΣ (γ)

1) «Και Μελχισεδέκ βασιλεύς Σαλήμ ἐξήνεγκεν ἄρτους καί οἶνον. Ἦν δέ ἱερεύς του ὑψίστου» (Γένεσις 14, 18)

2) «Ἦσαν δέ προσκαρτεροῦντες τῇ διδαχή τῶν Ἀποστόλων καί τῇ κοινωνία καί τῇ κλάσει του ἄρτου καί ταῖς προσευχαῖς» (Πραξ. 2, 42)

3) «Ἀμήν, Ἀμήν λέγω ὑμῖν ἐάν μή φάγητε τήν σάρκα του υἱοῦ του ἀνθρώπου καί πίητε αὐτοῦ τό αἷμα, οὐκ ἔχετε ζωήν ἐν ἑαυτοῖς. Ὁ τρώγων μου τήν σάρκα καί πίνων μου τό αἷμα ἔχει ζωήν αἰώνιον, καί ἐγώ ἀναστήσω αὐτόν ἐν τῇ ἐσχάτη ἡμέρα. Ἡ γάρ σάρξ μου ἀληθῶς ἐστί βρῶσις καί τό αἷμα μου ἀληθῶς ἐστί πόσις. Ὁ τρώγων μου τήν σάρκα καί πίνων μου τό αἷμα ἐν ἐμοί μένει καγώ ἐν αὐτῷ». (Ιωάν. στ' 53-56)

4) «Λάβετε φάγετε τοῦτο ἐστί τό σῶμα μου. Και λαβών ποτήριον καί εὐχαριστήσας ἔδωκεν αὐτοῖς λέγων πίετε ἐξ´ αὐτοῦ πάντες. Τοῦτο ἐστί τό αἷμα μου τό τῆς Καινῆς Διαθήκης» (Ματθ. 26, 26-28)

5) «Δοκιμαζέτω δέ ἄνθρωπος ἑαυτόν, καί οὕτως ἐκ του ἄρτου ἐσθιέτω καί ἐκ του ποτηρίου πινέτω. Ὁ γάρ ἐσθίων καί πίνων ἀναξίως κρίμα ἑαυτῷ ἐσθίει καί πίνει μή διακρίνων τό σῶμα του Κυρίου» (Α'Κορινθ. 11, 29-30)

6) «Σπουδάζετε πυκνότερον συνέρχεσθε εἰς εὐχαριστίαν Θεοῦ». (Αγ. Ἰγνάτιος ὁ Θεοφόρος)

7) «Σκοπός τῆς Θείας Λειτουργίας εἶναι τό ιερουργηθήναι αὐτό τό πανάγιον σῶμα του Χριστοῦ καί αἷμα καί τοῖς ἅπασιν εἰς κοινωνίαν δοθῆναι» (Αγ. Συμεών ὁ νέος Θεολόγος)

8) «Πάντας τούς εἰπόντας πιστούς καί τῶν γραφῶν ἀκούοντας, μή παραμένοντας δέ τῇ προσευχῇ καί τῇ Ἀγία Μεταλήψῃ, ὡς ἀταξίαν ἐμποιοῦντας ἀφορίζεσθαι χρή» (Κανών 9ος  τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων)

9)   «Εἰ τίς διδάσκει τόν οἶκον τοῦ Θεοῦ εὐκαταφρόνητον εἶναι, καί τάς ἐν αὐτῶ συνάξεις, ἀνάθεμα ἔστω»  (5ος  κανών τῆς ἐν Γάγγρα Συνόδου)

Χρόνος τελέσεως Θείας Λειτουργίας: Θεία Λειτουργία τελεῖται ὅλες τίς ἡμέρες τοῦ χρόνου ἐκτός ἀπό τίς καθημερινές της Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς ὅπου τελεῖται ἡ προηγιασμένη Θ. Λειτουργία. «Οὐ δή ἐν τῇ Τεσσαρακοστή ἄρτον προσφέρειν εἰ μή ἐν Σαββάτω καί Κυριακή μόνον» (49ος  κανών τῆς ἐν Λαοδικεία Συνόδου)

«Ἡ Θεία εὐχαριστία ὡς θυσία ἔχει χαρακτῆρα εὐχαριστήριον, ἱκετήριον καί ἱλαστήριον. Ὡς εὐχαριστήριος θυσία προσφέρεται ὁ Κύριος ὑπό τῆς Ἐκκλησίας για τις αναρίθμητες ευεργεσίες καί δωρεές του Θεοῦ πρός τούς ἀνθρώπους καί μάλιστα διά τήν ἐν Χριστῷ σωτηρίαν καί λύτρωσι ἀπ' τό θάνατο, τόν διάβολο καί τήν ἁμαρτία. Ὡς ἱκετήριος θυσία προσφέρεται ὁ Κύριος ἀπό τήν Ἐκκλησία για ἐκείνους πού δέονται με πίστι καί παρακαλοῦν για βοήθεια, δύναμι, για φωτισμό, μέσα ἀπό τῇ Θεία Λατρεία. Και ὡς ἱλαστήριος θυσία, διότι προσφέρεται εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν για να μπορέσουν οἱ χριστιανοί να κάνουν δική τούς τη δωρεά τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ σωτηρίας, πού προσφέρεται δια μέσου τῆς ἀναιμάκτου σταυρικῆς Θυσίας Του πάνω στην Ἀγία Τράπεζα. Ακόμα προσφέρεται καί δια τούς κεκοιμημένους πρός μεγίστην ὄνησιν αὐτῶν, πρός μεγαλύτερη δηλαδή ὠφέλεια καί πνευματικό κέρδος καί πρός ἀνακούφισιν τινά διά τούς προγευομένους τό πικρόν τῆς κολάσεως» (π. Στέφανος Ἀναγνωστόπουλος Γνῶσις καί βίωμα τῆς Ορθ. Πίστεως σελ.437)  

 

από το κατηχητικό των ενηλίκων Δευτέρα 10-12-2012