Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου 2013

Συνταγματικό τόξο ή Ουράνιο τόξο;




Αρχιμ. Δανιήλ Γ. Αεράκη, ιεροκήρυκος


Ποιοι βρίσκονται μέσα στο λεγόμενο Συνταγματικό τόξο; Ποια, δηλαδή, κόμματα σέβονται το Σύνταγμα της χώρας; Το ερώτημα ορθώθηκε ύστερα από την δολοφονία 34χρονου στο Κερατσίνι.

Σε ακραία μουσική κουλτούρα ανήκε το θύμα. Σε ακραία πολιτική οργάνωση ανήκει ο δράστης. Φυσικά δεν βάζουμε στην ίδια ζυγαριά την ακραία μουσική με την ακραία άγρια πολιτική. Απλώς και ο δικός μας λόγος σύρεται σε όσα λέγονται τον τελευταίο καιρό περί των δύο άκρων.

Υπάρχουν τα δύο άκρα; Μόνοι οι οπαδοί τους αυτοπροσδιορίζονται, οι μεν της άκρας Αριστεράς, οι δε της άκρας Δεξιάς. Και όσοι αυτοτοποθετούνται στο «μεσαίο χώρο», και αυτοί «φτάνουν στα άκρα», όταν εκτοξεύουν χυδαίους χαρακτηρισμούς κατά των αντιπάλων τους! Όσο για το λεγόμενο Συνταγματικό τόξο, ευθαρσώς ρωτάμε, έστω και αν θεωρηθούμε «των άκρων»:

Το Σύνταγμά μας κατοχυρώνει τα δικαιώματα του παιδιού; Ασφαλώς ναι. Τότε πώς μπορεί να είναι στο Συνταγματικό τόξο κόμματα, που ψήφισαν τη δολοφονική βία κατά των παιδιών; Και η βία αυτή λέγεται έκτρωση.

- Κάτω τα μαχαίρια!
- Όχι και μαχαίρι στην καρδιά!

Δικαιολογημένη η οργή για το μαχαίρωμα στο Κερατσίνι. Φωνάζουμε και μεις, αλλά για όλα τα μαχαιρώματα, και ιδίως για όσα σφάζουν αθώα βρέφη:

- Όχι άλλο παιδικό αίμα! Βάλτε τα μαχαίρια, σεις οι γυναικολόγοι γιατροί, στη θήκη τους!

Πώς μπορούν να είναι στο Συνταγματικό τόξο κόμματα, που ανέχονται το μαζικό σφαγιασμό βρεφών, που δεν διαμαρτύρονται για τη γενοκτονία των Ελλήνων, που καθημερινά συντελείται; Υποκριτές! Για το φόνο ενός αδικοσκοτωμένου χαλάτε τον κόσμο. Για το μαζικό όμως φονικό με θύματα αθώα βρέφη γελάτε! Και παριστάνετε τους δημοκράτες και τους αντιρατσιστές!

Ρωτάμε επίσης: Βρίσκονται στο Συνταγματικό τόξο όσοι πολιτικοί εκφράζουν μένος κατά του Χριστιανισμού και διαστρέφουν την ιστορία του έθνους; Αν το Σύνταγμα μιλάει (και μιλάει) για ελληνορθόδοξο Παιδεία, πώς βρίσκονται στο Συνταγματικό τόξο:

• Κόμματα δεδηλωμένα άθεα;

• Κόμματα, που οι αρχηγοί τους εμπαίζουν τα μυστήρια της Εκκλησίας, όπως ο γάμος και η βάπτιση;

• Κόμματα, που στελέχη τους πολεμούν την Ορθόδοξο κατήχηση στο Σχολείο και διαστρεβλώνουν την ιστορία μας;

Δεν θέλουμε εμφυλίους! Ο Χριστός παίρνει τους ανθρώπους που πολεμώνται εμφύλια και τους κάνει να αγαπώνται εμφίλια.

Για μας, ένα άκρο υπάρχει: Ο Ιησούς Χριστός, που με το άφθαστο μεγαλείο Του είναι «τῶν ἐφετῶν ἡ ἀκρότης».

Ας δούμε τα χέρια του Χριστού στο Σταυρωμένο Του τόξο, και ας δώσουμε τα χέρια όλοι. Μαζί Του συνυπάρχουμε ως αδελφοί. Μαζί Του τοξεύουμε για τον Ουρανό. Ανήκουμε στο Ουράνιο τόξο, στο δικό Του, δηλαδή, Κράτος της ακατάλυτης βασιλείας Του.

Πηγή:
Ι.Ν. Αγίων Χαραλάμπους & Αντωνίου Κρύα Ιτεών Πατρών
 

Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου 2013

Σάββατο 14 Σεπτεμβρίου 2013

Οι προτυπώσεις του Σταυρού στην Παλαιά Διαθήκη

Πολλά γεγονότα της Παλαιάς Διαθήκης ερμηνεύονται μέσα στην παράδοση της Εκκλησίας, σαν προφητικές προεικονίσεις κάποιων γεγονότων της Καινής Διαθήκης, και ονομάζονται τύποι ή προτυπώσεις εκείνων.

Οι πατέρες της Εκκλησίας, βλέπουν προτυπώσεις του Σταυρού του Χριστού μέσα σε πάρα πολλά γεγονότα της Π. Διαθήκης. Μάλιστα οι υμνογράφοι και ιδιαίτερα ο Κοσμάς ο μελωδός, που έχει γράψει τον κανόνα της εορτής της ύψωσης του τιμίου Σταυρού, συσχετίζουν αυτά τα γεγονότα με το Σταυρό.

Προτυπώσεις λοιπόν του Σταυρού φαίνονται στα παρακάτω γεγονότα της Βίβλου.

Στη διάβαση της Ερυθράς θάλασσας από τους Εβραίους. Ο Μωυσής χτύπησε με το ραβδί του οριζόντια («επ’ ευθείας») τη θάλασσα και αυτή άνοιξε στα δύο ώστε να τη διαβεί ο λαός του. Στη συνέχεια αφού πέρασε κι ο τελευταίος Εβραίος, ξαναχτύπησε με το ραβδί του τη θάλασσα κάθετα («επ’ εύρους»), σχηματίζοντας έτσι το σημείο του Σταυρού, και τους μεν διωκόμενους έσωσε, τους δε διώκτες τύραννους καταπόντισε.

Στην προσευχή του Μωυσή στην έρημο, όταν ο λαός του κινδύνευε από την επίθεση των Αμαληκιτών. Τότε ο Μωυσής στάθηκε προσευχόμενος κάπου που να τον βλέπουν όλοι με απλωμένα τα χέρια, σχηματίζοντας έτσι Σταυρό. Όσο είχε απλωμένα τα χέρια νικούσαν, όταν κουράστηκε και τα κατέβασε, χάνανε. Ώσπου ζήτησε να του κρατούν τεντωμένα τα χέρια ο Ωρ και ο Ααρών μέχρι να αποκρούσουν οριστικά τον εχθρό.

Στο χάλκινο φίδι που ύψωσε πάνω στο ραβδί του ο Μωυσής. Όταν φίδια φαρμακερά δάγκωναν στην έρημο το λαό του, ύψωσε πάνω στο ραβδί του ένα χάλκινο φίδι που το βλέπανε οι Εβραίοι και δεν πάθαιναν τίποτα από τα δηλητηριώδη δαγκώματα. Το φίδι με το ραβδί σχημάτιζαν σταυρό. Είναι πολύ ενδιαφέρουσα η ερμηνεία που δίνει ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος για το χάλκινο φίδι. Λέει λοιπόν, ότι το χάλκινο φίδι δεν ήταν τύπος αλλά αντίτυπος του Σταυρωθέντος Χριστού. Δηλαδή δεν εικόνιζε το Χριστό αλλά το διάβολο. Και απαντώντας σε όσους θα αναρωτιούνται για το πώς ο διάβολος είναι δυνατόν να σώζει, λέει, πως σώζει όσους πιστεύουν πως «ο υπό του όφεως τυπούμενος» διάβολος νεκρώθηκε από το Χριστό.

Στο ραβδί του Ααρών που βλάστησε, προκρίνοντας έτσι για τη θέση του ιερέα αυτόν και τη φυλή του Λευί που αντιπροσώπευε. Από το ξερό ραβδί του Ααρών βγήκαν φύλλα και καρύδια. Όπως η ξερή και στείρα «εκκλησία των εθνών» εξάνθησε το ξύλο του Σταυρού κι εβλάστησε «καρπόν ζωής», δηλαδή τον «εν αυτώ κρεμασθέντα Σωτήρα Χριστόν».

Στο ραβδί του Μωυσή, όταν μ’ αυτό χτύπησε το βράχο στην έρημο κι ανέβλυσε νερό χάριν των σκληρόκαρδων Εβραίων. Ο Απόστολος Παύλος στην πέτρα εκείνη βλέπει το Χριστό «έπινον γαρ εκ πνευματικής ακολουθούσης πέτρας, η δε πέτρα ην ο Χριστός». Λέει η Παλαιά διαθήκη, ότι ο Μωυσής χτύπησε την πέτρα μια και δυο, και οι πατέρες βλέπουν σ’ αυτή την έκφραση την οριζόντια και την κάθετη διάσταση, τη διαγραφή δηλαδή του σχήματος του Σταυρού.

Στο Ξύλο που, με υπόδειξη του Θεού, έβαλε ο Μωυσής μέσα στο νερό της πηγής Μερράς κι από πικρό που ήταν το μετέβαλε σε γλυκό. Ο Κοσμάς ο Μελωδός σε κάποιο τροπάριό του λέει πως το θαύμα αυτό προεικόνιζε τη μεταβολή των Εθνών από την ασέβεια στην ευσέβεια, δια του Σταυρού. Την ίδια γνώμη έχει κι ο Κύριλλος Ιεροσολύμων κι ο Θεοδώρητος.

Στο περιστατικό με τον προφήτη Ελισσαίο, που είχε πάει μαζί με άλλους στο Ιορδάνη ποταμό να κόψουν ξύλα για να φτιάξουν καλύβες. Εκεί λοιπόν που κάποιος προφήτης έκοβε ξύλα, του ’φυγε το στειλιάρι απ’ την αξίνα και τού πεσε η αξίνα στο ποτάμι. Τότε ο προφήτης Ελισσαίος έριξε στο ποτάμι ένα ξύλο ελαφρύ που πήγε στον πάτο, και η βαριά αξίνα ανέβηκε πάνω και την πιάσανε. Κατά τον Κοσμά το Μελωδό, η αξίνα με το ελαφρύ ξύλο του προφήτη, σχημάτισαν Σταυρό, τον οποίο και προτυπώνουν με την έννοια ότι ο Σταυρός του Χριστού, έκοψε την πλάνη με το βάπτισμα, (νερό του Ιορδάνη ), όπως η αξίνα έκοψε τα ξύλα.

Στην παράταξη του Ισραηλιτικού λαού γύρω από τη σκηνή του μαρτυρίου. Ο Μωυσής κατ’ εντολή του Θεού παρέταξε τις δώδεκα φυλές του Ισραήλ σε τρόπο που τρεις να είναι στο βόρειο μέρος της σκηνής, τρεις στο νότιο, τρεις στο ανατολικό και τρεις στο δυτικό. Μ’ αυτό τον τρόπο σχημάτισαν Σταυρό.

Στην προσευχή του Ιωνά μέσα στην κοιλιά του κήτους. Ο Κοσμάς ο μελωδός λέει πως ο Ιωνάς στην κοιλιά του κήτους άπλωσε σταυροειδώς τις παλάμες του και προτύπωσε το πάθος του Χριστού, ενώ όταν μετά τρεις μέρες βγήκε σώος, «την υπερκόσμιον Ανάστασιν υπεζωγράφισεν». Η Παλαιά διαθήκη δεν αναφέρει τίποτα περί σταυροειδούς «διεκπετάσεως» των χειρών του Ιωνά. Ο μελωδός το συμπεραίνει αυθαίρετα, μια που και ο Μωυσής και ο Δαυίδ και ο Σολομών έτσι προσευχήθηκαν στις δύσκολες στιγμές.

Στην ευλογία του πατριάρχη Ιακώβ, στα παιδιά του γιου του Ιωσήφ, Εφραίμ και Μανασσή. Λέει η Παλαιά Διαθήκη πως γέροντας πια ο Ιακώβ (140 χρονών ) κυρτός και χωρίς καλή όραση πήγε να ευλογήσει τα εγγόνια του που τούφερε δίπλα του ο γιος του Ιωσήφ, στην Αίγυπτο. Ο πατέρας τους, τους έβαλε, στα δεξιά τον Εφραίμ και στα αριστερά τον Μανασσή. Ο Ιακώβ δεν τους ευλόγησε απλώνοντας το δεξί χέρι του αντίστοιχα στον Εφραίμ και το αριστερό στον Μανασσή, αλλά αντίστροφα, σταυρωτά, προτυπώνοντας έτσι την ευλογία του Σταυρού στην Εκκλησία. Μάλιστα στη συνέχεια ο Ιωσήφ που θεώρησε πως λόγω γήρατος ο πατέρας του έκανε λάθος, του έπιασε τα χέρια και πήγε να βάλει το δεξί στον Εφραίμ και το αριστερό στον Μανασσή, οπότε και συνάντησε την αντίσταση του γέροντα που προφήτεψε πως ο νεότερος θα ηγηθεί κι ο μεγαλύτερος αδελφός θα ακολουθήσει, θα είναι «λαός».

Στην προσκύνηση από τον Ιακώβ, της ράβδου του γιου του Ιωσήφ. Λέει η Βίβλος πως πριν πεθάνει ο γέρος πια Ιακώβ έβαλε τον γιο του Ιωσήφ να του ορκισθεί πως δε θα αφήσει στην Αίγυπτο τη σορό του, αλλά θα τη μεταφέρει στη Χεβρών που ήταν θαμμένοι, ο Αβραάμ και η Σάρα, και ο πατέρας του Ισαάκ. Πράγματι ο Ιωσήφ ορκίστηκε και τόσο ευχαριστήθηκε ο Ιακώβ, που έσκυψε και φίλησε την άκρη από το ραβδί του γιου του. Στην προσκύνηση αυτή οι πατέρες βλέπουν την προτύπωση της προσκύνησης του Σταυρού του Χριστού.

Στον Ισαάκ που βάδιζε ανύποπτος προς τη θυσία φορτωμένος με τα ξύλα για το θυσιαστήριο, ακολουθώντας γρήγορα τον πατέρα του.

Στο ραβδί του Μωυσή που μεταβλήθηκε σε μεγάλο φίδι και μεταμόρφωσε τα ραβδιά των Αιγυπτίων καταπίνοντάς τα, και αργότερα μετέβαλε το νερό του Νείλου σε αίμα, για να μη μπορούν να πίνουν οι Αιγύπτιοι, κι άλλοτε μεν έβγαζε από τα νερά βατράχια, άλλοτε έριχνε ακρίδες, σκνίπες, κι άλλοτε πάλι σκότος βαθύ.

Τέλος στο «στύλο του πυρός» και στο «στύλο της νεφέλης» με τα οποία ο Θεός οδηγούσε το λαό του στην έρημο.

πηγή:fdathanasiou.wordpress.com

Δευτέρα 9 Σεπτεμβρίου 2013

ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ


O  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ  ΠΑΤΡΩΝ  ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ 
(Μέ τήν εὐκαιρία τῆς ἐνάρξεως τῆς νέας σχολικῆς χρονιᾶς)
Ἀγαπητά μου παιδιά,
Τώρα πού μέ τήν χάρη τοῦ Θεοῦ ἀρχίζει μιά νέα σχολική χρονιά, καί μέ τίς φωνές σας καί τήν ὡραία σας παρουσία πλημμυρίζετε τίς αὐλές καί τίς αἴθουσες τῶν Σχολείων, ἐπιθυμῶ γιά μιά ἀκόμη φορά νά ἐπικοινωνήσω μαζί σας, μέ λόγια ἁπλᾶ καί πατρικά, βγαλμένα ἀπό τά βάθη τῆς ψυχῆς μου.
Παιδιά μου, εἶστε ὅ,τι πολυτιμότερο μᾶς ἔχει δώσει ὁ Θεός. Εἶστε ἡ χαρά τῆς οἰκογενείας σας καί τῆς κοινωνίας ὁλόκληρης. Εἶστε ἡ ἐλπίδα μας καί ἡ ἀπαντοχή μας. Εἶστε οἱ ὡραῖοι καί φωτεινοί ὁρίζοντες γιά τό μέλλον τῆς πατρίδος μας.
Στά μάτια σας καί στά πρόσωπά σας βλέπομε τούς αὐριανούς ἐπιστήμονες, τούς κοινωνικούς ἐργάτες, τούς ταγούς τοῦ Λαοῦ μας. Γι’ αὐτό ἐπιθυμοῦμε νά σᾶς ἐκφράσωμε τήν ἀγάπη μας, νά σᾶς εὐχηθοῦμε πρόοδο ἀρίστη, ὑγεία καί δύναμη παρά Κυρίου στίς σπουδές σας. 
Παιδιά μου, ἔχετε πίστη ἀκλόνητη στόν ἀληθινό Θεό, ἀξιοποιῆστε τόν χρόνο σας, προσηλωθῆτε στήν μελέτη τῶν μαθημάτων σας, κλεῖστε τ’ αὐτιά σας στίς προκλήσεις τοῦ κόσμου, ἀκοῦστε μέ προσοχή ὅλους ὅσοι σᾶς ἀγαποῦν, τούς γονεῖς καί τούς καλούς δασκάλους σας, καί προχωρῆστε μέ ἀποφασιστικότητα νά κατακτήσετε τίς κορυφές.
Γνωρίζομε τίς πολλές δυσκολίες τῆς κοινωνίας μέσα στήν ὁποία ζεῖτε καί μεγαλώνετε, ὅμως ἔχετε ὅλα τά ἐφόδια νά νικήσετε. 
Νά εἶστε ὑπερήφανοι πού εἶστε Ἕλληνες, πού γεννηθήκατε σ’ αὐτό τόν εὐλογημένο ἀπό τόν Θεό τόπο καί ζεῖτε σ’ αὐτόν, ἤ ἤλθατε στήν Ἑλλάδα, πού εἶναι μιά τόσο ὄμορφη χώρα μέ παράδοση καί ἱστορία λαμπρή. 
Ἀγαπῆστε τήν μάθηση καί τήν γνώση. Βάλλετε γερά θεμέλια στήν ζωή σας. Ἀγαπῆστε αὐτό τόν τόπο καί νά εἶστε βέβαιοι ὅτι θά κερδίσετε μάχες δύσκολες καί μεγάλες καί θά ἀναδειχθῆτε νικητές. 
Ἐμεῖς εἴμαστε κοντα σας μέ ὅλη τήν δύναμη τῆς ψυχῆς μας, μέ ὅλη μας τήν ἀγάπη. Προσευχόμαστε γιά σᾶς καί σᾶς καμαρώνομε, μαζί μέ τούς γονεῖς σας, τούς δασκάλους σας καί τούς δικούς σας ἀνθρώπους.

Καλή σας πρόοδο. Καλή σχολική χρονιά.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
 Ο ΠΑΤΡΩΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

Πηγή: Εφημερίδα ¨ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΟΣ"

Πέμπτη 5 Σεπτεμβρίου 2013

ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ


Του Μάνου Χατζηγιάννη

Την εντελώς αντίθετη άποψη με την κα Ρεπούση είχε περί του μαθήματος των Θρησκευτικών ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος, Χριστόδουλος.

Και αυτός θεωρούσε πως ο τρόπος που διδάσκεται το μάθημα δεν είναι σωστός, αλλά για εντελώς διαφορετικούς λόγους από αυτούς που προβάλλει σήμερα η βουλευτής της ΔΗΜΑΡ.

Ο Μακαριστός Χριστόδουλος ούτε λίγο ούτε πολύ υποστήριζε πως έχει αλλοιωθεί η ουσία της διδασκαλίας των Θρησκευτικών στα σχολεία και έβαλε κατά των “ευρωπαϊστών”...
Συγκεκριμένα στις 2 Σεπτεμβρίου 1999 στο πλαίσιο του 8ου Πανελλήνιου Θεολογικού Συνεδρίου είχε δηλώσει με το ασύγκριτο παρορμητικό του ύφος:
«Σας ερωτώ, είναι μάθημα Θρησκευτικών αυτό που κάνουν τα παιδιά μας στα σχολεία; Είναι μάθημα όπως το ονειρεύονται αυτοί οι δήθεν ευρωπαϊστές, οι ευρωλιγούρηδες».

Σε ολόκληρη τη θητεία του ο Μακαριστός επιχείρησε την ενίσχυση του μαθήματος των Θρησκευτικών στα σχολεία για να φτάσουμε σήμερα στο άλλο άκρο με κάποια κυρία Ρεπούση να ζητάει να καταργηθεί....

Από την περίοδο 1995-96, όταν ήταν Μητροπολίτης Δημητριάδος είχε επιχειρηματολογήσει υπέρ της άποψης ότι σ' όλες τις χώρες της Δυτικής Ευρώπης, το μάθημα των Θρησκευτικών είναι υποχρεωτικό, και ότι κατά συνέπεια είναι άτοπη, ανεδαφική και εντέλει "αντιευρωπαϊκή", οποιαδήποτε σκέψη για προαιρετική διδασκαλία του.

TO MΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

Τα θρησκευτικά δεν έχουν θέση στο νέο λύκειο, λέει η Μαρία Ρεπούση

«Τα θρησκευτικά με την έννοια της ορθόδοξης κατήχησης, κατά την γνώμη μας, δεν έχουν θέση στο σύγχρονο λύκειο» δήλωσε η βουλευτής της ΔΗΜΑΡ Μαρία Ρεπούση, μιλώντας στην επιτροπή μορφωτικών υποθέσεων της Βουλής που συζητά το νομοσχέδιο για το νέο λύκειο.
Η βουλευτής και καθηγήτρια Ιστορίας κατηγόρησε το υπουργείο Παιδείας ότι επιμένει σε μια αναχρονιστική αντίληψη, και τάχθηκε υπέρ της διδασκαλίας της θρησκειολογίας, όπως προέβλεπαν παλαιότερα σχέδια επί υπουργίας Άννας Διαμαντοπούλου.

«Εσείς όχι μόνο δεν κάνετε προαιρετικά τα θρησκευτικά και δεν τα αλλάζετε, αλλά επιμένετε σε μια κυρίαρχη θέση η οποία αποτυπώνεται και στο πρόγραμμα σπουδών του Επαγγελματικού Λυκείου, αλλά και στα υποχρεωτικά μαθήματα που δίνουν εξετάσεις τα παιδιά για να πάρουν το απολυτήριό τους. Εξάλλου δεν νομίζω ότι όσο περισσότερη ορθόδοξη κατήχηση κάνουν τα παιδιά στα σχολεία τόσο καλύτεροι χριστιανοί θα γίνουν» είπε η κ. Ρεπούση.
Τόνισε επίσης ότι οι μαθητές θα ήταν προτιμότερο να διδάσκονται περισσότερη Ιστορία και Φυσικές Επιστήμες.
Πηγή:in.gr
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...